aeineyemehr.blogfa.com

mimic.blogfa.com

ميم مثل من... -

http://www.mimic.blogfa.com/post-160.aspx

سکوت سرشار از ناگفته هاست. ما جهانی شبیه هم بودیم آسمان و زمینمان با هم. فرقمان هم فقط در اینجا بود او خودش بود و من خودم بودم. تاريخ جمعه بیستم اردیبهشت ۱۳۹۲ساعت 7:58 نويسنده ميم. بی خود این آینه را روبه روی من نگیر. تنها شبی هفت ساله خوابیدم و. بامدادان چهل ساله برخاستم. لك لك ها بر بام. تلي از نه سيگار. حرف هايي براي نگفتن.

mimic.blogfa.com

ميم مثل من...

http://www.mimic.blogfa.com/9209.aspx

سکوت سرشار از ناگفته هاست. اصن راستش نمیدونم اینجارو دیگه کسی میخونه یا نه. بگی نگی خودمم فراموشش کرده بودم.مثل خیلی چیزای دیگه که آدم تو شلوغ پلوغیای. خیلی ساده ست.مسیر زندگی آدم یجوری پیش میره که خیلی فرصت اینو نداری که هی برگردی. عقب،پشت سرتو نگاه کنی.باید پیش بری. نه اینکه گذشته رو بریزی دور،اما موندن تو گذشته خوب نیست.من بی نهایت خاطرات خوب دانشجویی. داشتم،اما حالا دیگه دانشجو نیستم.نمیشه که تا آخر عمر نشست و حسرت روزای رفته رو خورد. حالا سربازم.یه دنیای تماما متفاوت با دانشجویی. لك لك ها بر بام.

mimic.blogfa.com

ميم مثل من...

http://www.mimic.blogfa.com/9201.aspx

سکوت سرشار از ناگفته هاست. یه سلام از یه جایی همین نزدکیا،اما نه خونه خودم، شهر خودم. با هزار بدبختی بعد سه روز درد دندون کشیدن واسه چند ساعت مرخصی. بگیری بعد بیشتر ازون که دنبال دندونپزشک باشی دنبال کافی نت بگردی. توی شهر یه چرخی زدم.شهر بدی نیست،اما انگار. دلم اینجا بند نمیشه.انگار یه چیزیو تو شهر خودم جا گذاشتم. آموزشی کم کم داره تموم میشه،امروز شد 51. من پنجاه و یکی خط تیره گذاشتم تو کلاهم.باید بشه شصتا! البته چون خط تیره ها جا نمیشد،از سی به بعد رو فقط خط تیره هارو. دیگه از چی بگم؟ لك لك ها بر بام.

mimic.blogfa.com

ميم مثل من...

http://www.mimic.blogfa.com/9110.aspx

سکوت سرشار از ناگفته هاست. هر وقت یه جایی تنها باشم اولین کاری که میکنم اینه که برم همه ی چراغارو خاموش کنم. حالا هر کی هر چی میخواد بگه بگه.اصن بزار. فک کنن من آدم افسرده ای هستم. این تاریکیه یه آرامشی بهم میده که وصف نشدنیه. خب اینم از چراغا. گفته بودم که تنها چیز دوس داشتنیه کارم دفتر شرکته. طبقه چهارم،روبه پنجره ای که از پشتش میشه خیلی چیزارو دید. از اینجا میشه کوه دید،جاده دید.بعضی وقتا تازه آسمون آبی هم داره. میشه خیابون شلوغ دید،مغازه ها،. میشه اینجا فکر کرد.فک کردن خوبه.بهم آرامش میده. بی خود این...

mimic.blogfa.com

ميم مثل من... - همینجوری..

http://www.mimic.blogfa.com/post-163.aspx

سکوت سرشار از ناگفته هاست. اصن راستش نمیدونم اینجارو دیگه کسی میخونه یا نه. بگی نگی خودمم فراموشش کرده بودم.مثل خیلی چیزای دیگه که آدم تو شلوغ پلوغیای. خیلی ساده ست.مسیر زندگی آدم یجوری پیش میره که خیلی فرصت اینو نداری که هی برگردی. عقب،پشت سرتو نگاه کنی.باید پیش بری. نه اینکه گذشته رو بریزی دور،اما موندن تو گذشته خوب نیست.من بی نهایت خاطرات خوب دانشجویی. داشتم،اما حالا دیگه دانشجو نیستم.نمیشه که تا آخر عمر نشست و حسرت روزای رفته رو خورد. حالا سربازم.یه دنیای تماما متفاوت با دانشجویی. لك لك ها بر بام.

mimic.blogfa.com

ميم مثل من... -

http://www.mimic.blogfa.com/post-155.aspx

سکوت سرشار از ناگفته هاست. میرم سر کار.تقریبا 9 صب تا 9 شب. حالا یکی دو ساعت کمتر بیشتر. چون اولشه پیچوندن هم خیلی خوب نیست. سخته،اصلا هم دوسش ندارم،اما خب میخوام دووم بیارم. میگفت بزار روزگار زخمیت کنه. واسه من جذابترین قسمت کار ایستادن لب پنجره طبقه چهارم شرکت. و یک لیوان چای. و نگاه کردن به آدمایی که تو خیابون در حال جنب و جوش هستنه. دلم هم از چندجا گرفته بود اما خب نوشتن نداره. پس هیچی دیگه.آخر خط رو خودم گفتم. تاريخ پنجشنبه هفتم دی ۱۳۹۱ساعت 0:42 نويسنده ميم. بی خود این آینه را روبه روی من نگیر.

mimic.blogfa.com

ميم مثل من... -

http://www.mimic.blogfa.com/post-154.aspx

سکوت سرشار از ناگفته هاست. بزرگترین حقیقت دنیا، تنهائی ست! تاريخ شنبه هجدهم آذر ۱۳۹۱ساعت 23:6 نويسنده ميم. بی خود این آینه را روبه روی من نگیر. تنها شبی هفت ساله خوابیدم و. بامدادان چهل ساله برخاستم. لك لك ها بر بام. تلي از نه سيگار. حرف هايي براي نگفتن.

mimic.blogfa.com

ميم مثل من... - دیگه...

http://www.mimic.blogfa.com/post-159.aspx

سکوت سرشار از ناگفته هاست. یه سلام از یه جایی همین نزدکیا،اما نه خونه خودم، شهر خودم. با هزار بدبختی بعد سه روز درد دندون کشیدن واسه چند ساعت مرخصی. بگیری بعد بیشتر ازون که دنبال دندونپزشک باشی دنبال کافی نت بگردی. توی شهر یه چرخی زدم.شهر بدی نیست،اما انگار. دلم اینجا بند نمیشه.انگار یه چیزیو تو شهر خودم جا گذاشتم. آموزشی کم کم داره تموم میشه،امروز شد 51. من پنجاه و یکی خط تیره گذاشتم تو کلاهم.باید بشه شصتا! البته چون خط تیره ها جا نمیشد،از سی به بعد رو فقط خط تیره هارو. دیگه از چی بگم؟ لك لك ها بر بام.

mimic.blogfa.com

ميم مثل من... - آرامش...

http://www.mimic.blogfa.com/post-156.aspx

سکوت سرشار از ناگفته هاست. هر وقت یه جایی تنها باشم اولین کاری که میکنم اینه که برم همه ی چراغارو خاموش کنم. حالا هر کی هر چی میخواد بگه بگه.اصن بزار. فک کنن من آدم افسرده ای هستم. این تاریکیه یه آرامشی بهم میده که وصف نشدنیه. خب اینم از چراغا. گفته بودم که تنها چیز دوس داشتنیه کارم دفتر شرکته. طبقه چهارم،روبه پنجره ای که از پشتش میشه خیلی چیزارو دید. از اینجا میشه کوه دید،جاده دید.بعضی وقتا تازه آسمون آبی هم داره. میشه خیابون شلوغ دید،مغازه ها،. میشه اینجا فکر کرد.فک کردن خوبه.بهم آرامش میده.

kolbechoobi.persianblog.ir

کلبه

http://kolbechoobi.persianblog.ir/post/8

خانه تکانی دلت مبارک (۱). دلت را بتکان (۱). بیشه، باشگاه عاشقان ادبیات. باشگاه مدیران و متخصصان. نویسنده: عارفه - ۱۳٩٠/٤/٢٩. بعد از یه عالمه استرس و اضطراب و جنگ اعصاب ، به خودت میگی:"آخیییییییییش! باورم نمیشه انقد آرامش داشته باشم! خدایا شکرت همه چی خوبه! یهو همه ی آدما با هم تصمیم میگیرن بهت بفهمونن آرامش وجود نداره تو داری اشتباه میکنی! بنده خداها تقصیری ندارنا! خیر و صلاحتو میخوان:D). از نزدیکترین آدم زندگیت داغونت میکنه تا. به این میگن فراز و نشیب زندگی! همه جاش پستی و بلندیه! داره ولی خیلی کوتاهه!