akasi.ir

yebigharar.blogfa.com

Handwriting of YeBigharar - Classic Mode

http://www.yebigharar.blogfa.com/8906.aspx

آن شب نمی دانم چه شد بود . اتاق هم خوابش نمی آمد . از نو چشمانم را بستم و باز کردم . شاید تغییر کند نشد که نشد . زل زده بود به آسمان . ستاره ای هم نبود که به آن خیره شود یا ستارگانی که آن ها را بشمارد . مگر دیوار هم می بیند؟ خودم از خودم پرسیدم ، خوب معلوم است که می بیند . پس چرا اینگونه به آسمان زل زده است و مث دیگر شب ها نمی خوابد؟ شاید او هم در دلش کمی آشوب است . دلم می خواست بشینم ، اما دراز کشیدن بهتر بود . خواب هم می گفت حالا نوبت من است . وای! آسمان که رنگ هر شب است بگیر بخواب . ای بابا بیا دوباره .

yebigharar.blogfa.com

Handwriting of YeBigharar - Classic Mode

http://www.yebigharar.blogfa.com/8905.aspx

صدایت آرام بود . نمی دانم شاید اصلا چیزی نبود. من محتاج بودم و رسیدن ، تنها فعل برای وصفم. ذره ذره آب می شد برای قطره آبی ، در نگاهم گلی که عطرش هوایم را سر مست کرده بود. نمی دانستم چه گویم و چه اندیشم ، جملات کوتاه را دوست ندارم. می خوام تا آخر بنویسم ، آزادم و می گویم. اما دیگر گلم نای نداشت ، رویم را به آسمان کردم. دلم دعا می کرد و دستانم نوازش ، قطره آبی برسان شاید بماند. گل می گریست ، خدا او را دید . گل آزاد شد از هجرانش ، اما این همه آن چیز که من می خواستم نبود. گریستن خدا همان اشک چشمان من بود.

yebigharar.blogfa.com

Handwriting of YeBigharar - Classic Mode

http://www.yebigharar.blogfa.com/8904.aspx

آرام ادامه می دهم و چه بی حس است ، اما چه توان کرد؟ این همه آن چیز نیست که من می خواستم و بی تو بودن نمی بایست تا این عذاب دهنده باشد . چه کسی فهمید خط خط های دلم روی صفحه سیاه روزگار . همه آن را عشق می نامند و همه گویند که بی وفاست آنی که عشق باشد . پس نمی خواهم تو را عشق و خود را عاشق بنامم اگر پایان اینگونه رقم خورد . رقم خورده ای تنها و تو آواره ای در پس باران بی امان غم بیش نیستی . می دانم . این همیشه قرمز خواهد بود ، حتی اگر چشمانم خیس باشد به خیسی چشمان آسمان ، اما من خواهم ماند . دو روز زندگی دیگر.

yebigharar.blogfa.com

Handwriting of YeBigharar - Classic Mode - باران آمد

http://www.yebigharar.blogfa.com/post-105.aspx

صدایت آرام بود . نمی دانم شاید اصلا چیزی نبود. من محتاج بودم و رسیدن ، تنها فعل برای وصفم. ذره ذره آب می شد برای قطره آبی ، در نگاهم گلی که عطرش هوایم را سر مست کرده بود. نمی دانستم چه گویم و چه اندیشم ، جملات کوتاه را دوست ندارم. می خوام تا آخر بنویسم ، آزادم و می گویم. اما دیگر گلم نای نداشت ، رویم را به آسمان کردم. دلم دعا می کرد و دستانم نوازش ، قطره آبی برسان شاید بماند. گل می گریست ، خدا او را دید . گل آزاد شد از هجرانش ، اما این همه آن چیز که من می خواستم نبود. گریستن خدا همان اشک چشمان من بود.

yebigharar.blogfa.com

Handwriting of YeBigharar - Classic Mode - او نمی دانست

http://www.yebigharar.blogfa.com/post-107.aspx

نمی دانم کجا بود ، لحظه ای که شکفت چشمانم از اندوهش. و او تنهاترین ، تنها بود . لحظه ای می خندید و شاید هم می گریست ، می دانست که نگاهم رویا نیست. دستانش را می کشید و پا فشاریش باز او را در سیاهی ها فرو می برد ، نمی دانست که وقت کم است و من شاید خسته . دنبالش از که می پرسیدم؟ بی شک او نمی دانست. از هر چه داشتم می گذشتم و راه را با چشمانی بسته ادامه می دادم ، تنها همان یک نگاه مرا به جلو می خواند. اگر لحظه ای بیشتر می دیدمش ، چه می شد؟ نه بیشتر می خواهمش. نوشته شده در Wed 29 Sep 2010. دو روز زندگی دیگر.

yebigharar.blogfa.com

Handwriting of YeBigharar - Classic Mode

http://www.yebigharar.blogfa.com/8903.aspx

غروب به تنگ آمده بود و دل تنگی دیوار دلم را می شکست و خندهایش حکمفرما بود . چه کس دانست ، آن لحظه بی نقس بود ، آنجایی که گل از هم پاشید و چشمش به گریه افتاد و من نیز ناتوان تر از آن به دنبال معشوقی که شاید لحظه ای هر چند اندک شانه اش را به من بسپارد . بی گمان تنها بودن و تنها زیستن آغاز یک راه بود برای کوری در چشمه های روشن . اما همیشه در خلوت تاریکی روان است و روان . گفت بنویس و من ننوشتم ، شاید تقدیر بود . اما نه. چه کسی دانست ، مهم نیست . مهم این است که آیا کسی باید بداند ، یا نه؟ دو روز زندگی دیگر.

yebigharar.blogfa.com

Handwriting of YeBigharar - Classic Mode

http://www.yebigharar.blogfa.com/8908.aspx

از ستاره خبری نبود . نه گلی و نه حتی خورشیدی. پس چرا تاریک است؟ منتظر شب خواهم ماند ، شاید ماهش بیاید. دیر می گذشت و من خسته. خسته تر از خود. و صدایی می آمد که شاید دیگر هیج وقت ، نخواهی دید روشنیت را. نه این عادلانه نبود ، همین چند لحظه پیش بود که او رفت. دستانش را از من گرفت. گفتم که سرد می شوم بی او . سرد ، بودم بی او. به خدا گفتم به او. اما نماند با من. نه این اصلا عادلانه نبود . نوشته شده در Sat 30 Oct 2010. كسي در دلم رخنه كرده . شايد او خدا باشد . به راستي او تنها خداي من است . دو روز زندگی دیگر.

yebigharar.blogfa.com

Handwriting of YeBigharar - Classic Mode

http://www.yebigharar.blogfa.com/9010.aspx

امشب هم باز نیامد، امشب هم می رود. اما خواسته هایم را چه وقت درک می کند؟ این را بی شک تا لحظه اش نخواهم دانست، من نه تنها هستم و نه خسته. تنها به دنبال یک شبم. آری یک شب که رازی را از پس پرده های رنگی بگشاید، شاید بتوانم قدری عغدهایم را روی آن بپاشم تا قدری بهتر خود و زندگیم را بشناسم و اجازه قدری دیدن داشته باشم! مست یا هوشیار برایم فرقی نمی کند،اما شب یا روزش را شبی می خواهم و خواهم توانست روشنش سازم همانند هر مرد دیگری که توانست! اگر این مرز عشق است و آن طرفش نامعلوم است بگذار بگویم. دو روز زندگی دیگر.

yebigharar.blogfa.com

Handwriting of YeBigharar - Classic Mode - خواستن یا نخواستن ؟

http://www.yebigharar.blogfa.com/post-110.aspx

امشب هم باز نیامد، امشب هم می رود. اما خواسته هایم را چه وقت درک می کند؟ این را بی شک تا لحظه اش نخواهم دانست، من نه تنها هستم و نه خسته. تنها به دنبال یک شبم. آری یک شب که رازی را از پس پرده های رنگی بگشاید، شاید بتوانم قدری عغدهایم را روی آن بپاشم تا قدری بهتر خود و زندگیم را بشناسم و اجازه قدری دیدن داشته باشم! مست یا هوشیار برایم فرقی نمی کند،اما شب یا روزش را شبی می خواهم و خواهم توانست روشنش سازم همانند هر مرد دیگری که توانست! اگر این مرز عشق است و آن طرفش نامعلوم است بگذار بگویم. دو روز زندگی دیگر.

yebigharar.blogfa.com

Handwriting of YeBigharar - Classic Mode

http://www.yebigharar.blogfa.com/8909.aspx

آخر خود گفتی که می مانی و می دانی دردم را و بی من نمی توانی لحظه ای. نه ، من نگفتم این را. دانستم ، چشمانت به من گفتن ، من دروغ چشمانت را خورده بودم. این من بودم که اسیر کردم خودم را. پس چرا دستانت را به من سپردی؟ همان من را دیوانه ساخت و ساکت و رنجور و بی کس ترین این دنیا. من شاید اشتباه می کردم . دیگر نمی خواهم. آری می دانم می روی. گفتی تنها یک لحظه . و چه لحظه ها دیر می گذرد و تو دیگر نیامدی. آری می دانم رفتیو تنها گذاشتی مرا. نوشته شده در Tue 30 Nov 2010. Photo Blog of A.Arim. دو روز زندگی دیگر.