anjirha.blogfa.com

pardiss2.blogfa.com

گاهی سراغ مرا از خودم بگیر - ابر وقتی می شوی...

http://www.pardiss2.blogfa.com/post-27.aspx

گاهی سراغ مرا از خودم بگیر. ابر وقتی می شوی. ابر وقتی می شوی چشمان من تر می شود. درد دل هنگام باران دلنشین تر می شود. بی تو حالم آنقدر ها قابل تعریف نیست. حال من وقتی کنار توست بهتر می شود. صورتی"را دوست دارم "روسریت" را ولی. گاه گاهی هم بدون روسری ، سر می شود. وقتی آن سو انتظار دیدنم را می کشی. اشتیاق دیدنت چندین برابر می شود. از دل تنگت برایم گفته بودی پشت خط. روز های بی قراری کم کم آخر می شود. کم کم آخر می شود باور نداری صبر کن. صبر وقتی می کنی قسمت برابر می شود. گاهی سراغ مرا از خودم بگیر.

pardiss2.blogfa.com

گاهی سراغ مرا از خودم بگیر - چه زیبا می شوی چادر به سر کن

http://www.pardiss2.blogfa.com/post-14.aspx

گاهی سراغ مرا از خودم بگیر. چه زیبا می شوی چادر به سر کن. دو روزی در خیابانم قدم زد. تمام خط کشی ها را به هم زد. کسی که با قوانین نگاهش. مسیر سرنوشتم را رقم زد. چه می شد مرد رویای تو باشم. همه نه ، نصف دنیای تو باشم. چه می شد در نماز سرنوشتت. قنوت آرزوهای تو باشم. چه زیبا می شوی چادر به سر کن. مرا کوچه به کوچه در به در کن. سلامم را اگر پاسخ ندادی. فقط گاهی نگاهی بی ضرر کن. نوشته شده در ۸۹/۰۱/۱۹ساعت توسط محمد جعفری. گاهی سراغ مرا از خودم بگیر. از تکه تکه ی این مرد نا گزیر. از جای پینه ی غم روی دست هام.

pardiss2.blogfa.com

گاهی سراغ مرا از خودم بگیر - بحر نه چندان طویلی بهاری

http://www.pardiss2.blogfa.com/post-13.aspx

گاهی سراغ مرا از خودم بگیر. بحر نه چندان طویلی بهاری. متن فوق رو وقتی برای بعضی از دوستان می خواندم عقیده داشتند که بحر طویل. یک قالب کهن و قدیمی ست و استفاده از آن زیاد کاربرد ندارد. ولی به عقیده خودم. گاهی سر زدن به این پیشینه های کهن و تکاندن خاک آن ها خالی از لطف نیست. تجربه ای در این قالب ادبی تقدیمتان:. کم کمک بوی بهار از سر هر کوچه و دروازه و دیوار و بساطی که به هر گوشه. بازار شده پهن می آید به مشام و خوشا آنکه شرایط شود آنگونه مساعد که به قول. و همین گونه کمیاب! برازنده ی شان نیست. دخلی که همان چ...

pardiss2.blogfa.com

گاهی سراغ مرا از خودم بگیر - سه گانی

http://www.pardiss2.blogfa.com/post-21.aspx

گاهی سراغ مرا از خودم بگیر. اولین تجربه هایم در سه گانی. چقدر صاف و ساده است. پا به پای زندگی قدم زدن. نوشت روی کاغذی سپید. می رسی تو عاقبت ز راه. زنده ام به این امید. نوشته شده در ۸۹/۱۱/۱۳ساعت توسط محمد جعفری. گاهی سراغ مرا از خودم بگیر. از تکه تکه ی این مرد نا گزیر. از جای پینه ی غم روی دست هام. از چین رنج بر این پهنه ی کویر. نامم محمد است کمی شاعرم ولی. هر لحظه عاشق و گاهی بهانه گیر. در انزوای خودم شعر می شوم. این روز های به جا مانده ی اخیر. روزی اگر گذرت این طرف فتاد. حتما سراغ مرا از خودم بگیر.

hazarabamyan.blogspot.com

آزره بامیانی: 12/26/10 - 1/2/11

http://hazarabamyan.blogspot.com/2010_12_26_archive.html

سلامای خوره بلده کوگلی شمو دوستای نوربند تقدیم مونوم و پیش خودا دوعا مونوم که هرچه جوان آزره د دونبا استه د درسا و کارای خو کامیاب و و پیروز بشه. قومای گول خودون شمو خبر درین دیگه که مه انترنت ندروم و همیشه بلده شمو نویشته کیده نمی تنوم. بازم خوداره شوکر گذار استیم که یگان دفه می تنوم د خنه انترنتی خو بایوم و قد از شمو دوستای عزیز دردی دیل کنوم. خو قومای نازنین د شان مه کی گپای مه پک کلو شود. دیگه گبای خوره قوی مونوم و شمونه دعوت مونوم کی غزل دوم مره که د امی روزا جور کدیم بخوانین. مرا آوارۀ صحرا تو کردی.

hazarabamyan.blogspot.com

آزره بامیانی: 12/25/11 - 1/1/12

http://hazarabamyan.blogspot.com/2011_12_25_archive.html

آیا بازداشت عبدالله برات باعث خاموش شدن صدای عدالت خواهی در بامیان خواهد شد؟؟؟ شب گذشته عبدالله برات کسی که در سالیان اخیر با حرکت های مدنی نمادین و طنز آمیز از کم کاری ها و نا کار آیی حکومت محلی و مرکزی در بامیان انتقاد می کرد، به همراه داوود وصل یکی از. همکارانش، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند و تا هنوز در توقیف خانه سرد و بی بخاری قوماندانی امنیه این ولایت بسر می برند. مردم بامیان هنوز هم برای روشن کردن خانه هایشان از الیکین استفاده می کنند. به گفته وی؛ فعالین مدنی در معرض تهدیدات جدی قرار دار...

hazarabamyan.blogspot.com

آزره بامیانی: 1/15/12 - 1/22/12

http://hazarabamyan.blogspot.com/2012_01_15_archive.html

علت تسلیم شدن طالبان بغلانی به حکومت محلی بامیان در چیست؟؟؟ امروز پنج نفر از مخالفان مسلح دولت که مربوط به گروه طالبان هستند بر اثر تلاش های ریاست امنیتی ملی بامیان به پروسه صلح پیوستند البته به گفته خودشان! چندی قبل نیز سه تن از مخالفان مسلح دولت مربوط به گروه طالبان که در ولسوالی تاله و برف ولایت بغلان فعالیت می کردند به قوماندانی امنیه بامیان تسلیم شدند.ما شاهد هستیم که فعالیت های این مخالفان هر ازگاهی به ولایت بامیان هم سرایت می کند و مناطق مانند سیغان و کهمرد را نا امن می سازد. از کجا معلوم که این ا...

a-arman.blogfa.com

صبح روز عید - قرار است محفلی برگزار شود.

http://www.a-arman.blogfa.com/post-61.aspx

داستان های کوتاه، رمان و تاملاتی دیگر درباره دنیا و زندگی. قرار است محفلی برگزار شود. کار و کار و کار. آن هم در کشوری که کار کردن،کار آسانی نیست. به قول "یارو گفتنی" هرطرف این دامن را بگیری طرف دیگرش می شارد. هماهنگی برگزاری یک محفل کار آسانی نیست. پیش از این که خودم پایش "نیافتاده بودم" فکر می کردم که برگزاری یک محفل ادبی که دیگر کاری ندارد. "یک ایهاالناس" می گویی و همه را خبر می کنی، چند کیلو "کلچه" هم که پولی نمی شود. بعد برگزار می کنی دیگر. نوشته شده در چهارشنبه ۱۳۹۰/۰۶/۲۳ساعت14:28توسط عباس آرمان.

mybeesat.blogfa.com

اینجا یکی از هزاران بعثت است - فرزند حکیم

http://www.mybeesat.blogfa.com/post-34.aspx

اینجا یکی از هزاران بعثت است. تقدیم به دختر بابا). حكيم سال ها بود كه زن داشت و همراه زنش زنده گي مي كرد. ولي هيچ وقت فرزندي نداشتند. احساس حكيم اين بود كه بالاخره خداوند فرزندي به آن ها عطا خواهد كرد و به همين خاطر احتياجي به نگراني و دعاي عميق نيست. بدين ترتيب، حكيم سال ها بدون فرزند زندگي كرد تا اين كه در شبي زمستاني از خواب برخاست و نشانه هاي پيري را در خود يافت. پس حكيم نگران شد و آن شب تا صبح براي داشتن فرزند، عميقن دعا كرد. در حالتي بين خواب و بيداري ناگهان دريافت كه دخترش مي خواهد سخن بگويد.

shakornazari.blogfa.com

خيابا‌ن‌هاي سرگردان - ویرانی

http://shakornazari.blogfa.com/post-35.aspx

سه شنبه هجدهم آذر 1393. ن : شكور نظري. دستهایم را به هم میسایم. چشمانم بر خاک میافتند. و همهچیزها و کسانی که در من راه رفتهاند و میروند. در تظاهراتی به تاراجم میبرند. به باروی بیپاسبانی میمانم که تنها خشتهای روی هم مانده شهری ویران است. آری تو گفتی، نباید. من گفتم، نمیتوان از خود فرار کرد. اما تاکی چ نین خود را ک شت و هرروز بر مصیبت ازدستدادن خود مویه سر داد. خود من شهری است که هرروز در آن انتحار میکنم. دستهایم را به هم میسایم. قربانیانم از سقف تن و روانم آویزان میشوند. تو که گلهای اطلسی را از یاد بردهای.