arezou.wordpress.com

zohal777.blogfa.com

صدا مرا زد. من برخاست، او رفتم. - بغض کنید، گریه کنید، پاره بشید ولی با آدما درددل نکنید.....

http://www.zohal777.blogfa.com/post-98.aspx

صدا مرا زد. من برخاست، او رفتم. بغض کنید، گریه کنید، پاره بشید ولی با آدما درددل نکنید. اس ام اس سرد ترین رسانه ست. واسه همینه که گاهی ویران کننده ست. نوشته شده در ۹۱/۰۲/۰۹ساعت 3:40 توسط زحل. ار تئاتر چه خبر؟ زرشک پلو با کچاب. اگر پاسبانی که در تاریکی سوت می کشد. هنوز هم آسمان را گاز می گیرم. خانه ی هنرمندان ایران. اره بر پاهای استدلالیان. Where the truth lies.

zohal777.blogfa.com

صدا مرا زد. من برخاست، او رفتم. -

http://www.zohal777.blogfa.com/post-93.aspx

صدا مرا زد. من برخاست، او رفتم. داغ یک عشق قدیمو. اومدی تازه کردی.خوشی مضاعف. نوشته شده در ۹۰/۰۱/۰۹ساعت 23:50 توسط زحل. ار تئاتر چه خبر؟ زرشک پلو با کچاب. اگر پاسبانی که در تاریکی سوت می کشد. هنوز هم آسمان را گاز می گیرم. خانه ی هنرمندان ایران. اره بر پاهای استدلالیان. Where the truth lies.

zohal777.blogfa.com

صدا مرا زد. من برخاست، او رفتم. -

http://www.zohal777.blogfa.com/post-84.aspx

صدا مرا زد. من برخاست، او رفتم. امروز خیلی زود زندگی را شروع کردم کلمات نامفهوم را به کوچه ریختم و با چشمان ساده و حسرت زده جهان را نگاه می کنم. از چشمان من تباهی جهان به روی آسفالت می ریزد. اما من سکوت می کنم. می دانی من با تو بالغ شدم و به اسب صفت نجیب دادم در سکوت ، عروسان از پشت پرده های توری اتاقت ما را در باران نگاه می کردند و قطره های باران از چشمانم می ریخت و از شادی فریاد می زدم در دل. مگر چقدر از عمرم مانده است که آن هم مثل اسب نجیب باشم و خزان کنم با غم عشقت نوبهار جوانیم؟ ار تئاتر چه خبر؟

zohal777.blogfa.com

صدا مرا زد. من برخاست، او رفتم. - و غروری کودن از گریستن پرهیزت می دهد.

http://www.zohal777.blogfa.com/post-95.aspx

صدا مرا زد. من برخاست، او رفتم. و غروری کودن از گریستن پرهیزت می دهد. انکار عشق را چنین که به سرسختی پا سفت کرده ای. دشنه ای مگر به آستین اندر نهان کرده باشی. که عاشق اعتراف را چنان به فریاد آمد که وجودش همه بانگی شد ! پن : این است انسانی که از خود ساخته ای. از انسانی که من دوست می داشتم. که من دوست می دارم. نوشته شده در ۹۰/۰۶/۱۹ساعت 16:12 توسط زحل. ار تئاتر چه خبر؟ زرشک پلو با کچاب. اگر پاسبانی که در تاریکی سوت می کشد. هنوز هم آسمان را گاز می گیرم. خانه ی هنرمندان ایران. اره بر پاهای استدلالیان.

zohal777.blogfa.com

صدا مرا زد. من برخاست، او رفتم. - من از ماندن در محدوده ی خویش ناتوانم.....................

http://www.zohal777.blogfa.com/post-88.aspx

صدا مرا زد. من برخاست، او رفتم. من از ماندن در محدوده ی خویش ناتوانم. نوشته شده در ۸۹/۰۶/۲۶ساعت 12:7 توسط زحل. ار تئاتر چه خبر؟ زرشک پلو با کچاب. اگر پاسبانی که در تاریکی سوت می کشد. هنوز هم آسمان را گاز می گیرم. خانه ی هنرمندان ایران. اره بر پاهای استدلالیان. Where the truth lies.

khatemomtad.blogfa.com

خط ممتد -

http://www.khatemomtad.blogfa.com/post-20.aspx

دست نوشته های هر از گاهی: :. دلتنگی های آدمی را گاه نه باد ترانه ای می خواند و نه باران. دلتنگی های آدمی گاه نه شعر می شوند و نه نغمه. دلتنگی های آدمی گاه تنها در گلو جمع می شوند یا توی زیرسیگاری. و گاه حرف هایی که در باد و باران گم می شوند. نوشته شده در جمعه ۱۷ آبان۱۳۸۷ساعت 22:43 توسط منيره. وسوسه میشوی که برگردی ولی بر نمیگردی و واگذارش میکنی به سفری دیگر و جاده ای دیگر و خط ممتدی دیگر! بی خبر از اینکه خط ممتد روزی هزاران بار میمیرد بدون انکه کسی مردنش را بفهمد. قلم، عشق, کلمه. صخره یقین در اقیانوس شک.

khatemomtad.blogfa.com

خط ممتد -

http://www.khatemomtad.blogfa.com/post-23.aspx

دست نوشته های هر از گاهی: :. لحظاتی هست برای ناتوانی. لحظاتی برای سر بلند کردن، نشستن و در سکوت نگریستن. از آن لحظه ها که باید بی سلاح بود. ناتوانی را تجربه کرد و غرق شد. از همان ها که لذت ماندن در آن هم تراز ناتوانی است. نوشته شده در یکشنبه ۹ فروردین۱۳۸۸ساعت 4:20 توسط منيره. وسوسه میشوی که برگردی ولی بر نمیگردی و واگذارش میکنی به سفری دیگر و جاده ای دیگر و خط ممتدی دیگر! بی خبر از اینکه خط ممتد روزی هزاران بار میمیرد بدون انکه کسی مردنش را بفهمد. قلم، عشق, کلمه. صخره یقین در اقیانوس شک.

khatemomtad.blogfa.com

خط ممتد

http://www.khatemomtad.blogfa.com/8702.aspx

دست نوشته های هر از گاهی: :. شب است و سیاهی. شب است و تاریکی. شب است و سکوت. شب است و قامتی لرزان در گذر. بر تله های خاک. هر قدم که بر می دارد، شب گامی پس می نهد. هر قدم که بر می دارد چاه شب دهان می گشاید و وجودش را بر او می دمد. هر قدم که بر می دارد چاه شب با دهانی باز بلعیدن را بازی می کند. هر قدم که بر می دارد چاه شب بازی بلعیدن را کش می دهد. قامت همچنان لرزان قدم بر می دارد. قامت لرز لرزان به کام شب فرو می رود. چاه شب آرام آرام بر وجودش چنگ می اندازد و خود را در او می دمد. قلم، عشق, کلمه.

khatemomtad.blogfa.com

خط ممتد

http://www.khatemomtad.blogfa.com/8706.aspx

دست نوشته های هر از گاهی: :. دستم رو تکون می دم. سرخ م می کنن و رها می شن. تصمیم می گیرم جایی میان همهمه ی سکوت و بی خوابی برای خودم باز کنم. نوشته شده در شنبه ۳۰ شهریور۱۳۸۷ساعت 9:49 توسط منيره. که در آن می توان نفس کشید". نوشته شده در پنجشنبه ۱۴ شهریور۱۳۸۷ساعت 3:49 توسط منيره. وسوسه میشوی که برگردی ولی بر نمیگردی و واگذارش میکنی به سفری دیگر و جاده ای دیگر و خط ممتدی دیگر! بی خبر از اینکه خط ممتد روزی هزاران بار میمیرد بدون انکه کسی مردنش را بفهمد. قلم، عشق, کلمه. صخره یقین در اقیانوس شک.

khatemomtad.blogfa.com

خط ممتد - سایه

http://www.khatemomtad.blogfa.com/post-14.aspx

دست نوشته های هر از گاهی: :. شب است و سیاهی. شب است و تاریکی. شب است و سکوت. شب است و قامتی لرزان در گذر. بر تله های خاک. هر قدم که بر می دارد، شب گامی پس می نهد. هر قدم که بر می دارد چاه شب دهان می گشاید و وجودش را بر او می دمد. هر قدم که بر می دارد چاه شب با دهانی باز بلعیدن را بازی می کند. هر قدم که بر می دارد چاه شب بازی بلعیدن را کش می دهد. قامت همچنان لرزان قدم بر می دارد. قامت لرز لرزان به کام شب فرو می رود. چاه شب آرام آرام بر وجودش چنگ می اندازد و خود را در او می دمد. قلم، عشق, کلمه.