beauty-queen.blogfa.com

kaghaz-e-sefid.blogfa.com

کاغذسفید

http://www.kaghaz-e-sefid.blogfa.com/8812.aspx

زندگی مثله یک کتاب است.بعضی وقت ها باید یک فصل را تمام کرد و فصل جدیدی را آغاز نمود. 1-ناراحت کننده ترینش دزدیدن کیفم توسط یه موتور سوار بود و جوابی که از نیروی انتظامی شنیدم: "خب هواست کجا بود.هواستو جم کن دیگه! بله این جوابی بود که شنیدم.بماند که اونشب کم مونده بود خودمو اونجا بازداشت کنن.چون بیش از اینکه به مورد سرقتی بپردازن بیشتر داشتن از من بازجویی میکردن:"اونجا چیکار میکردی؟ جواب:خب داشتم میرفتم خونمون) ساعت چند بود؟ جواب:نزدیک 9 دم خونمون بودم آقا متوجه اید؟ جواب:)دقیقن کجا کیف ازت ربوده شد؟

kaghaz-e-sefid.blogfa.com

کاغذسفید

http://www.kaghaz-e-sefid.blogfa.com/post-59.aspx

زندگی مثله یک کتاب است.بعضی وقت ها باید یک فصل را تمام کرد و فصل جدیدی را آغاز نمود. من به افق می نگرم.تو به ستاره ها. گاهی ستاره هایت را بشمار. حتی اگر چشمک نمی زنند. آنقدر از تو دورند که سوسویشان را نمی بینی. جمعه دوم دی ۱۳۹۰ ] [ 2:26 ] [ لیدا ] . در زندگی فهمیده ام که:. 1-هیچ جنس با کیفیتی را ارزان نمی فروشندو هیچ چیز با ارزشی بدون تلاش به دست نمی آید. 2-فراموش کردن خطا و به خاطر سپردن لطف دیگران هر دو به یک اندازه مهم هستند. 3-گذشته را نمی توانم تغییر دهم اما میتوانم رهایش کنم. پسری با کفشهای کتانی.

kaghaz-e-sefid.blogfa.com

کاغذسفید

http://www.kaghaz-e-sefid.blogfa.com/8809.aspx

زندگی مثله یک کتاب است.بعضی وقت ها باید یک فصل را تمام کرد و فصل جدیدی را آغاز نمود. در عکس هایم جای تو را خالی کردم.اگرچه بودنت هم باعث خوشحالی نبود.میدانی! خیلی از تو جلو افتادم.دور شدم.آنقدر دور که حتی دیگر نمیدیدمت.اگرچه می توانستم بایستم تا به من برسی اما.اما دیگر طاقت انتظارت را نداشتم.رهایت کردم. وتووتو اگر خواستت رسیدن بود می دویدی.آنقدر که به من برسی.دستانم را بگیری.و با خود هم قدم کنی. خوشحالم.خوشحال از اینکه رهایت کردم.و ناخوشم.ناخوش از اینکه پاهای خسته ام دیگر تاب دویدن ندارد . پنجشنبه دوازده...

kaghaz-e-sefid.blogfa.com

کاغذسفید

http://www.kaghaz-e-sefid.blogfa.com/post-52.aspx

زندگی مثله یک کتاب است.بعضی وقت ها باید یک فصل را تمام کرد و فصل جدیدی را آغاز نمود. آدما عوض میشن.خونه.کار.دوستا.آبو هوا.همه چی تغییر میکنه. اما تنها چیزی که همیشه ثابت میمونه چیزیه که مینویسیش.نوشتن یه احساس به همون اندازه ارزشمنده که داشتنش ارزش داره. و داشتن احساس به همون اندازه مهمه که نداشتنش موجب آزاره.یعنی خودمم نفهمیدم چی گفتم.مهم نیست.بیخیال اصلن. شاید یه روز این کوچه اسمش تغییر کرد.شاید یه روز تو این کوچه یه پارک بسازم که چمناش راستکی باشن.درختاشو سایه های اونا هم راستکی باشن.شاید ...2-فراموش ...

kaghaz-e-sefid.blogfa.com

کاغذسفید

http://www.kaghaz-e-sefid.blogfa.com/8808.aspx

زندگی مثله یک کتاب است.بعضی وقت ها باید یک فصل را تمام کرد و فصل جدیدی را آغاز نمود. مهم نیست الان روزه یا شبه! مهم نیست چند تاپرنده رو درخته حیاطمونن! مهم نیست در هر دقیقه چند بار تنفس میکنم! مهم نیست که شمردن یادم رفته و شاید نتونم بگم چقد دوست دارم! مهم نیست که هوا الان بارونیه! مهم نیست که سرده یا گرمه! مهم اینه که یه احساس قشنگ تو قلبمه که میگه : مهم تویی که هستی. و موندنت این حسو تقویت میکنه.و اگه بمونی:. مهم میشه که شبه یا روزه.چون شبو روزم میشی. مهم میشه که هوا بارونیه؟ چون بارون تو رو یادم میاره.

kaghaz-e-sefid.blogfa.com

کاغذسفید

http://www.kaghaz-e-sefid.blogfa.com/post-56.aspx

زندگی مثله یک کتاب است.بعضی وقت ها باید یک فصل را تمام کرد و فصل جدیدی را آغاز نمود. 1-ناراحت کننده ترینش دزدیدن کیفم توسط یه موتور سوار بود و جوابی که از نیروی انتظامی شنیدم: "خب هواست کجا بود.هواستو جم کن دیگه! بله این جوابی بود که شنیدم.بماند که اونشب کم مونده بود خودمو اونجا بازداشت کنن.چون بیش از اینکه به مورد سرقتی بپردازن بیشتر داشتن از من بازجویی میکردن:"اونجا چیکار میکردی؟ جواب:خب داشتم میرفتم خونمون) ساعت چند بود؟ جواب:نزدیک 9 دم خونمون بودم آقا متوجه اید؟ جواب:)دقیقن کجا کیف ازت ربوده شد؟

kaghaz-e-sefid.blogfa.com

کاغذسفید

http://www.kaghaz-e-sefid.blogfa.com/post-60.aspx

زندگی مثله یک کتاب است.بعضی وقت ها باید یک فصل را تمام کرد و فصل جدیدی را آغاز نمود. من شاه می خواهم. با من شرط نبند. اگر قمار بازی - دلت را رو کن! یکشنبه چهارم دی ۱۳۹۰ ] [ 0:51 ] [ لیدا ] . در زندگی فهمیده ام که:. 1-هیچ جنس با کیفیتی را ارزان نمی فروشندو هیچ چیز با ارزشی بدون تلاش به دست نمی آید. 2-فراموش کردن خطا و به خاطر سپردن لطف دیگران هر دو به یک اندازه مهم هستند. 3-گذشته را نمی توانم تغییر دهم اما میتوانم رهایش کنم. 5-اگر بخواهم قدر چیزی را بدانم باید چند وقت خودم را از آن محروم کنم.

kaghaz-e-sefid.blogfa.com

کاغذسفید

http://www.kaghaz-e-sefid.blogfa.com/post-55.aspx

زندگی مثله یک کتاب است.بعضی وقت ها باید یک فصل را تمام کرد و فصل جدیدی را آغاز نمود. در عکس هایم جای تو را خالی کردم.اگرچه بودنت هم باعث خوشحالی نبود.میدانی! خیلی از تو جلو افتادم.دور شدم.آنقدر دور که حتی دیگر نمیدیدمت.اگرچه می توانستم بایستم تا به من برسی اما.اما دیگر طاقت انتظارت را نداشتم.رهایت کردم. وتووتو اگر خواستت رسیدن بود می دویدی.آنقدر که به من برسی.دستانم را بگیری.و با خود هم قدم کنی. خوشحالم.خوشحال از اینکه رهایت کردم.و ناخوشم.ناخوش از اینکه پاهای خسته ام دیگر تاب دویدن ندارد . فصلی از خاطره ...