damselfly.blogfa.com

rezaastor.blogfa.com

پسر رشتی - مامان و گلک هم رفت

http://www.rezaastor.blogfa.com/post-65.aspx

مامان و گلک هم رفت. وقتی مادر بمیرد نیمی از فرزاندش را با خود به زیر خاک می برد. هم لباس سفید آسمانی به تن کرد. نوشته شده در یکشنبه ۱ مهر۱۳۸۶ساعت 16:29 توسط پسر رشتی. آه از چه بگویم که ما بی چرا زندگانیم و آنان به چرا مرگ خودآگاهانند. یک فنجان قهوه اسپرسو با دو قاشق شکر. مامان و گلک(روحش شاد). من، خودم و نیما(نیمای گل). از کویر تا کویر(مصطفی خسروی). یادم تو را فراموش(سیحون).

rezaastor.blogfa.com

پسر رشتی - سال نوتون مبارک

http://www.rezaastor.blogfa.com/post-56.aspx

هنوز اشک های هشتاد و پنج خشک نشده. آرزوی سالی خوب در هشتاد و چهار. ولی باز خبری نبود. حال باز در تکاپوی سال جدید با آرزوی روزهایی خوش. آرزویم تنها دیدن لبهای شاد. و در آخر جمله ی هر ساله. بدور از اشک های تکراری. نوشته شده در سه شنبه ۲۹ اسفند۱۳۸۵ساعت 1:21 توسط پسر رشتی. آه از چه بگویم که ما بی چرا زندگانیم و آنان به چرا مرگ خودآگاهانند. یک فنجان قهوه اسپرسو با دو قاشق شکر. مامان و گلک(روحش شاد). من، خودم و نیما(نیمای گل). از کویر تا کویر(مصطفی خسروی). یادم تو را فراموش(سیحون).

rezaastor.blogfa.com

پسر رشتی - مادر بزرگ

http://www.rezaastor.blogfa.com/post-68.aspx

چند نفر دیگر هم به خاطراتم اضافه شد از این به بعد باید با خاطراتشون زندگی کنم. نمی دونم الان کجایین مطمئنم جاتون خوبه. نمی دونم شور و شوق عجیبی دارم نسبت به جای جدیدتون ولی موندم تا پیمانه ی منم پر بشه. همه چیز برام روایت کنندست. لهجه ی شیرین رشتی صدای سرفه، بوی سیگار بی فیلتر و خاکسترش و. پول تو جیبی که باهاش هله هوله بخرم ،. غذاهای محلی،تخت و پشتی و پتو که این چند ساله در بسترش بودی،سکته سکته سکته. یادم نمی ره با اون تن صدای خاصت من و صدا می کردی،. هممون حق داریم بمیریم. هممون حق داریم سفر کنیم. زندگی ...

rezaastor.blogfa.com

پسر رشتی - به بهانه ی تولد کودکی که هنوز زاده نشده است

http://www.rezaastor.blogfa.com/post-57.aspx

به بهانه ی تولد کودکی که هنوز زاده نشده است. کودکی که هنوز زاده نشده. نه خون ، نه خاک. نه تمثیلی به غایت زندگی. نه سیرتی برای ستیز خوبی و بدی. هیچ، هیچ بیست و چهار بهاره. هیچ ، نه پوچ. تنها نغمه ای از برای آفرینش. معلول هم در ذات نبود. آه که در هیچی ، تنها خود بودیم. خود ، در خدای خود. نوشته شده در چهارشنبه ۵ اردیبهشت۱۳۸۶ساعت 1:10 توسط پسر رشتی. آه از چه بگویم که ما بی چرا زندگانیم و آنان به چرا مرگ خودآگاهانند. یک فنجان قهوه اسپرسو با دو قاشق شکر. مامان و گلک(روحش شاد). من، خودم و نیما(نیمای گل).

einakesho.blogfa.com

عینک

http://www.einakesho.blogfa.com/8706.aspx

یکی از نشانه های عشق حقیقی آن است که به تو عشق ورزند بدون آنکه شایستگی آن عشق را داشته باشی. نوشته شده در شنبه شانزدهم شهریور ۱۳۸۷ساعت 0:13 توسط کویر. یادم تو را فراموش(سیحون).

rezaastor.blogfa.com

پسر رشتی - هبوط

http://www.rezaastor.blogfa.com/post-72.aspx

ناخواسته بزرگ می شیم و خیلی خاطره ها و نوشته های خودمون و فراموش می کنیم بعد مدتها به یاد اتفاق های خوب و بدم به یاد حس هایی که شاید خیلی از ماها تو برهه های مختلف زندگی سپریشون کردیم اودم یه آب و جارویی پیجم کنم هنوز هستم می دونم شاید خیلی ها فراموش کرده باشن ولی اومدم به پسر رشتی بگم هنوز هستم و سعی می کنم باز بهتر و بیشتر سر بزنم و بنویسم. نوشته شده در جمعه ۱۲ شهریور۱۳۸۹ساعت 4:19 توسط پسر رشتی. آه از چه بگویم که ما بی چرا زندگانیم و آنان به چرا مرگ خودآگاهانند. یک فنجان قهوه اسپرسو با دو قاشق شکر.

rezaastor.blogfa.com

پسر رشتی - سکوت تحمیلی یا تلمیحی

http://www.rezaastor.blogfa.com/post-69.aspx

سکوت تحمیلی یا تلمیحی. فریاد زدیم و خواندیم اینک ما بر گذرهگاههای زمان هستیم. درها را باز کنید می خواهیم شماره انداز شویم. ما نه در عدمیم نه در ابد ما در تبعیدیم به بلندای یک فصل. نوشته شده در چهارشنبه ۱۳ شهریور۱۳۸۷ساعت 18:58 توسط پسر رشتی. آه از چه بگویم که ما بی چرا زندگانیم و آنان به چرا مرگ خودآگاهانند. یک فنجان قهوه اسپرسو با دو قاشق شکر. مامان و گلک(روحش شاد). من، خودم و نیما(نیمای گل). از کویر تا کویر(مصطفی خسروی). یادم تو را فراموش(سیحون).

einakesho.blogfa.com

عینک -

http://www.einakesho.blogfa.com/post-16.aspx

نوادگان نفرین خاندان را بر پشت می کشند. جهان تیره و تار. برایشان خواستار شدن بی آنکه خود بخواهند. تاریخ به تازیانه می کشد. چوب پدر را پسر خواهد خورد. بست شده ایم بر دیواره ی زمان. قابی برای یاذ آوری شکنجه. حرام باد کودک تازیانه خورده. نوشته شده در یکشنبه یکم مرداد ۱۳۸۵ساعت 2:19 توسط کویر. یادم تو را فراموش(سیحون).

rezaastor.blogfa.com

پسر رشتی -

http://www.rezaastor.blogfa.com/post-66.aspx

دست به دامان خاک می ساییم. شاید این خاک ضمانتمان را بکند. سر افکندگی و شرمساری را دیگر پاسخی نیست. ماه بستر را روشن می کند. طنابی از روشنایی به سمتمان می فرستد. ستارگان منتظر همراه جدید هستند. نوشته شده در جمعه ۶ مهر۱۳۸۶ساعت 23:40 توسط پسر رشتی. آه از چه بگویم که ما بی چرا زندگانیم و آنان به چرا مرگ خودآگاهانند. یک فنجان قهوه اسپرسو با دو قاشق شکر. مامان و گلک(روحش شاد). من، خودم و نیما(نیمای گل). از کویر تا کویر(مصطفی خسروی). یادم تو را فراموش(سیحون).