iraniangreenguys.wordpress.com

naghshonegarsaba.persianblog.ir

آنهایی که رفته اند .. آنهایی که مانده اند - خودمانی های صبا

http://naghshonegarsaba.persianblog.ir/post/260

آنهایی که رفته اند . آنهایی که مانده اند. متن های ادبی خودمونی. آنهایی که (از ایران) رفته اند هر روز ایمیلشان را در حسرت نامه از آن هایی که مانده اند باز می کنند و از اینکه هیچ نامه ای ندارند کلافه می شوند. آنهایی که (در ایران ) مانده اند هر روز…نه…یکروز در میان ایمیلشان را چک می کنند و از اینکه نامه ای از انهایی که رفته اند ندارند کفرشان در میاید. آنهایی که رفته اند فکر می کنند آنهایی که مانده اند همه اش با هم بیرونند. کافی شاپ می روند .خرید می روند…با هم کیف دنیا را می کنند و آنها را که ...آنهایی که ما...

sohigh.persianblog.ir

So High

http://sohigh.persianblog.ir/post/77

و برای اینکه مطمئن بشم خیلی عادی و معمولی و خونسرد کارامو متوقف کردم، رو دسته‌ی معمولی یه مبل راحتی معمولی نشستم و با خودم فکر کردم و گشتم و سرچ بسیار کردم. تونستم بفهمم که هرکدوم از اونایی که فکر میکردم دوست منن فکر میکردم یعنی اگر شما ازم میپرسیدین میتونم اسم دوستامو بگم؟ من اسم اونا رو می‌گفتم در واقع دوست‌های خیلی خیلی نزدیک‌تری دارن و من تنها وسط یه گروه آدمای جفت جفت تک و تنها ایستادم و از هرکدوم به اندازه‌ی چند لحظه سهم دارم! الان احساس معمولی‌ای دارم. در مرحله‌ی بعد شما میشینین و به روبرو خی...

sohigh.persianblog.ir

So High

http://sohigh.persianblog.ir/post/79

و برای اینکه مطمئن بشم خیلی عادی و معمولی و خونسرد کارامو متوقف کردم، رو دسته‌ی معمولی یه مبل راحتی معمولی نشستم و با خودم فکر کردم و گشتم و سرچ بسیار کردم. تونستم بفهمم که هرکدوم از اونایی که فکر میکردم دوست منن فکر میکردم یعنی اگر شما ازم میپرسیدین میتونم اسم دوستامو بگم؟ من اسم اونا رو می‌گفتم در واقع دوست‌های خیلی خیلی نزدیک‌تری دارن و من تنها وسط یه گروه آدمای جفت جفت تک و تنها ایستادم و از هرکدوم به اندازه‌ی چند لحظه سهم دارم! الان احساس معمولی‌ای دارم. در مرحله‌ی بعد شما میشینین و به روبرو خی...

sohigh.persianblog.ir

So High

http://sohigh.persianblog.ir/1392/2

یک: قبول دارم که هرگز وبلاگ‌نویس موفقی نبودم! اینجا تبدیل شده به یه اتاق سفید دوست‌داشتنی پر از تنهایی. احساس خوبی دارم. دو: مدتیه که زیر فشار کار و درس و مشغله‌های زیاد و درد و مرض‌ها به در بیخیالی زدم و کلا هیچ قدمی بر نمی‌دارم و تمام روز از آشپزخونه میرم تو اتاق خواب و از اتاق خواب میرم تو آشپزخونه و البته گاهی هم تو تراس اگه هوا خوب باشه! نمی‌دونم چیکار کنم. هر کاری میکنم نمی‌تونم، به هیچ وجه نمی‌تونم هیچ کاری بکنم یا هیچ درسی بخونم یا خلاصه هیچ حرکت مفیدی انجام بدم. سابیدن و سابیدن و سابیدن! وقتی تم...

sohigh.persianblog.ir

So High

http://sohigh.persianblog.ir/1391/10

خوش‌اخلاق نیستم ولی میشه گفت مهربونم. احساساتی نیستم ولی زود گریه‌م میگیره. گاهی حال همه رو می‌گیرم، حال همه رو به هم می‌زنم، ولی نمی‌خوام، واقعا نمی‌خوام. بیشتر وقتا خسته‌م، دست خودم نیست. حوصله‌ی آدمای جدید رو ندارم ولی هیچ‌موقع نخواستم کسی رو برونم. دوستام همه تاریخین و از وقتی چش باز کردم می‌شناسمشون! گاهی از اذیت کردن بعضیا لذت می‌برم، ولی قول میدم آدمای خوبی نیستن! اعتماد به نفس دارم ولی از نوع کاذب و تو خالیش. گاهی حرف بقیه رو زیادی جدی می‌گیرم. گاهی خودمو فراموش می‌کنم. گاهی یه آدم دیگه میشم.

golchehreh1388.blogfa.com

دو خط موازی - نظاره

http://www.golchehreh1388.blogfa.com/post-39.aspx

گلچهره مپرس کان نغمه سرا از تو چرا جدا شد.گلچهره مپرس پروانه تو بی تو کجا رها شد. چه کم رنگ بودی تا اینکه از صدایی و نگاهی و لبخندی و سلام گفتنی رنگ گرفتی.بال در آوردی پرواز کردی و شوق داشتی اما انکار کردی.و ترسیدی شاید. به یاد آوردی و سبز شدی ، ریشه دواندی و پر رنگ شدی. پرسید چه رنگی داری گفتی: رنگ تو. از من که چیزی نمانده .صدایی؟ رنگها زیاد بود اما تو رنگ او را خواستی . دل به دلش دادی کمی دلبری کردی .کمی هم آواز شدی با او .کمی. کمی . کمی. من فقط دیدم اینها را ولی چه خوب یادم هست.می بینی؟ من و ام اس.

golchehreh1388.blogfa.com

دو خط موازی - نخواستم باشی نمی شود که نباشی

http://www.golchehreh1388.blogfa.com/post-20.aspx

گلچهره مپرس کان نغمه سرا از تو چرا جدا شد.گلچهره مپرس پروانه تو بی تو کجا رها شد. نخواستم باشی نمی شود که نباشی. بی هم بودن را تجربه می کنیم. نمی بینیم ، نمی شنویم و نمی خوانیم همدیگر را .در انتظار چه هستیم؟ درانتظارر روزهای نو ، تجربه های نو ، ندیدن ها و نشنیدن ها و نبودن ها. گفتی مرا بگذار و بگذر. گفتم مرا بگذار و بگذر. جمله ای ساده به سادگی قدم زدن هایی که برگها و درختان همراهمان بودند و ما روزهای عاشقی را فریاد می زدیم .می خواندیم و می رفتیم و بی خیال از درد فردا ها زخم را عمیقتر می کردیم. من و ام اس.

golchehreh1388.blogfa.com

دو خط موازی - دلمان که بگیرد...

http://www.golchehreh1388.blogfa.com/post-38.aspx

گلچهره مپرس کان نغمه سرا از تو چرا جدا شد.گلچهره مپرس پروانه تو بی تو کجا رها شد. باز می خواهم تو را پیدا کنم.با تو شاید خویش را معنا کنم. من کی ام گر خودشناسی داشتم.کی ز خود بودن هراسی داشتم. شده آیا بعضی وقتها نخواهی آنی باشی که هستی؟ حتما شده . تا به حال دلت برای شیطنت های بچه گانه ات ، حتی دلبستگی ها و عاشقی هایت تنگ شده باشد؟ جاهایی فکر کنی چه دست و پا بسته ای. و کجاها شکسته ای و چه ها دیده ای و شنیده ای. شده حتی در اوج غم ها بخواهی خدا زنده نگهت دارد. تا ببینی و بدانی آخرش چه؟ یا پدری که چنان در آز...

golchehreh1388.blogfa.com

دو خط موازی - سایه روشن

http://www.golchehreh1388.blogfa.com/post-26.aspx

گلچهره مپرس کان نغمه سرا از تو چرا جدا شد.گلچهره مپرس پروانه تو بی تو کجا رها شد. من به تکرار خودم می خندم. به نگاهی که هر روز در آئینه ی صبحی روشن. تیره از تلخی تردید تو در تکرار است. و دو دستی که هر روز به آبی روشن. دیده ی خسته ز فردای مرا می شویند. روزها می شنوم گریه ی سایه ی غم های تو را. من به تو می نگرم ، تا شود صبح ز رویای درازت آغاز. و شبی تازه رقم می خورد از آنور روز. من نمی ترسم از این خواب عمیق. روز و شب دیده کنم باز به دیدارت باز. نوشته شده در چهارشنبه هجدهم آذر ۱۳۸۸ساعت 9:17 توسط گلچهره.

golchehreh1388.blogfa.com

دو خط موازی - ما را به رندی افسانه کردند

http://www.golchehreh1388.blogfa.com/post-24.aspx

گلچهره مپرس کان نغمه سرا از تو چرا جدا شد.گلچهره مپرس پروانه تو بی تو کجا رها شد. ما را به رندی افسانه کردند. حافظ یه غزل قشنگ داره که من خیلی دوسش دارم. عیشم مدام است از لعل دلخواه کارم به کام است الحمدلله. ای بخت سرکش تنگش به بر کش گه جام زر کش گه لعل دلخواه. ما را به رندی افسانه کردند پیران جاهل شیخان گمراه. از دست زاهد کردیم توبه و از فعل عابد استغفرالله. جانا چه گویم شرح فراقت چشمی و صد نم جانی و صد آه. کافر مبیناد این غم که دیدهست از قامتت سرو از عارضت ماه. یه غزل جالب دیگه امروز به چشمم خورد:.