legerentetcogitarent.wordpress.com

duizendnegen.nl

Rond | duizendnegen

http://duizendnegen.nl/2015/03/rond

Op 24 maart 2015 - 0. Het gaat over een oud theater in blauw en rood. Waar iedereen een clown, een paard, een geheime wens kan zijn. Over een leger, soldaten, de beste bedoelingen. De grenzen van de mens, waar introvertie niet meer voldoet. Een onderwerp, een lach in stilte. Een grimas die de zaal vervult. Van warmte of van angst en empathie. Het zijn seizoenen die elkaar rap opvolgen, het is oogst. Graan, brood, kruimeldeeg en weer graan. En ik sta hier, stijfjes, met de wereld aan mijn voeten.

duizendnegen.nl

Coalitie, delegatie | duizendnegen

http://duizendnegen.nl/2015/03/coalitie-delegatie

Op 24 maart 2015 - 0. Een monster en een spook wonen de vergadering bij – als gasten, een delegatie eigenlijk. Ze spreken een taal, een dialect, verstaan elkaar zelfs nauwelijks, zijn merkbaar nerveus voor wat hen boven ‘t hoofd hangt. Één keer sterven is erg genoeg. Dat hele verwerkingsproces en zo. Een doodse stilte viel – HA! Een geestelijke sprak hem tegen, vol vuur, vervuld van overtuiging. Voor griezels zoals jullie. Maar de troef, de joker, hij komt te laat met doorslaggevend gebrul.

duizendnegen.nl

Stupor | duizendnegen

http://duizendnegen.nl/stupor

8220;Ik vroeg me af of mijn gedrag normaal was, de norm. Of het vaker voorkwam dat mensen een dagelijkse val van radeloosheid naar nutteloos werk naar onzekerheid naar ergernis over het voorgaande doormaakten. Ik wilde het vragen, maar niemand vroeg mij ernaar. Niemand vroeg mij naar de tijd. Ik zou met mijn mond vol tanden staan, maar een vraag om tijd is een vraag om aandacht.”. Wil je dan meer? Het hele verhaal is gratis na een Tweet of een Like. Met passie vertelde verhalen, grafisch en in tekst.

duizendnegen.nl

Gedichten | duizendnegen

http://duizendnegen.nl/category/gedichten

Berichten in de categorie ' Gedichten. Op 13 september 2016 - 0. Ik heb een bootje op de kop getikt. Een bootje voor twee. Een scheepje om met jou in weg te varen, ga je mee? Ik wil je haren zien, zien hoe ze dansen in de zon. En aan het einde van een zeemans-dag. Langs jouw gezicht over mijn wang strijken. En als ik dan het douchegordijn wegtrek dat je daar in de mist staat, naakt, in al je complexe vormen. Terwijl de tijd wegdobbert. Ik smijt het anker en het kompas overboord. We wachten op een cadeau.

duizendnegen.nl

Ik | duizendnegen

http://duizendnegen.nl/ik

Woorden doolden zonder hoop op ontsnapping rond in mijn hoofd. Van torenhoog keken ze op me neer. Het duidelijkst waren zij die verwijten overbrachten. Hun stem schelde boven alle andere delen van de waarheid uit. Mijn naam is Pepijn Schoen. Ik ben oprichter van Eliandor en bezig met programmeren, dichten, schrijven, koffie maken, muziek componeren en spelen en meer. 8220;Liever arm met mijn illusies, dan rijk zonder principes.”. Met passie vertelde verhalen, grafisch en in tekst.

duizendnegen.nl

Archief | duizendnegen

http://duizendnegen.nl/archief

8220;Liever arm met mijn illusies, dan rijk zonder principes.”. Met passie vertelde verhalen, grafisch en in tekst. Over het schrijven van een boek, maar ook over gedachten over schrijven in het algemeen, over boeken en auteurs en andere inspirerende dingen.

duizendnegen.nl

Gesloten | duizendnegen

http://duizendnegen.nl/2015/02/gesloten

Op 26 februari 2015 - 0. Op de open zee heeft de kapitein zelden spijt. De golven spoelen weg. Ze zussen hem in slaap. Ze is alleen thuis. En verhalen van mijlen ver. Een blok over de reling en. Antwoord op het zingen van de zee. Aan land betreurt hij ooit walvisvaarder te zijn geweest. Tegen de stroom in. Aan de kust geniete mensen van gezelschap. Ze hebben warmte en liefde en vlees. En op het schip kent de kapitein alleen zijn staf. Nauwelijks bij naam, eigenlijk. Om te vloeken om zijn lot.

duizendnegen.nl

duizendnegen | het touwtrekken en aanduwen – verhalen en gedichten van Pepijn Schoen | Page 2

http://duizendnegen.nl/page/2

Op 20 augustus 2016 - 0. Vandaag ben ik praktisch superman. En red ik vrouwen als tussendoortje. Ik ben ongelofelijk – dat staat vast. In de file, en maar wachten. Een arm nonchalant uit het raam. Maar zo voel ik me niet. Ik laat de hele aarde klappen, een applaus, een ongelofelijke desinteresse. De waarde die ik aan de wereld geef wordt in uren uitgedrukt, minutieus gemeten. Reageert de president gebeten:. 8220;ik belde geen 06-SUPERMAN,” einde citaat. Zonder klimaatproblematiek en diplomaten. En kijk m...