poetrypub.info

sahargahanam.blogfa.com

sahargahanam - ترور سنت

http://www.sahargahanam.blogfa.com/post-71.aspx

ركود در تفكر، تحجر در زبان را مي آفريند. چرا بايد براي اين دفتر شعرم قصه بنویسم؟ گاهي وقتها قصه اي، حكايتي، داستاني، رماني حتا، كتاب را همراهمي مي كند. قصه هايي نامرئي، ناديدني، ناشنودني، كه نوشته كه خوانده نمي شوند. اگر روزي نوشته شود، كتاب كمي بيش تر از كتاب مي شود. که شاخه ی خم شده بید لب رود بود. تو در وضعی نیستی که پرده ها را کنار بزنی. و از آسمان حمایت کنی! برای برگم سری خم نمی کند. حالا که می توانم شبی دراز را به رختخوابم دعوت کنم. سیلی که خانه ات را برد. وعشق که بار وبندیلش را بسته بود رفته بود.

sahargahanam.blogfa.com

sahargahanam - تیتر می زنم برای تو که روزی بودی و حالم بد است

http://www.sahargahanam.blogfa.com/post-68.aspx

تیتر می زنم برای تو که روزی بودی و حالم بد است. همیشه توی گوشه و کنار کار کردهام مدعی هم بودم و هستم. مدعیام که کارم بهترین است و اینکارهام. ولی قرار است که بقیه هم اینجور فکر کنند؟ حافظه ی خیلی خوبی دارم. یکروز، رفتم توی لاک خودم، و وقتی برگشتم نفسی تازه کنم، حتی همان دو سه نفری که باید یادشان میبود که روزگاری همکار هم بودیم، یادشان رفت یا سعی کردند فراموش کنند: از پشت چند تا میز، جدا شدیم و یکهو، بعضیمان رفتند بالاتر. چرا باید سطح خود را برای دوست قدیمی پایین میآوردند؟ چهشورها که من بهپا ز شاهناز میکنم.

sahargahanam.blogfa.com

sahargahanam - من تو فقط یک دسته ایم ، نشسته ایم توی ایستگاه

http://www.sahargahanam.blogfa.com/post-69.aspx

من تو فقط یک دسته ایم ، نشسته ایم توی ایستگاه. مترو، غربت است. تاکسی، تنهایی. مینیبوس حماقت است، اتوبوس حسرت زنی که در ردیفی عقبتر از ما نشسته است. هواپیما، فقط هواپیما است فرودگاه است که آدمها را عشقها را میبلعد. نجاتدهنده در گور هم نیاست. وقت م ردن، روح هم پرواز میکند. هواپیما است که هر بهانهای را جرات پریدن و رفتن میدهد. چهقدر آدم که بر بالهای این رفیق آهنی، پرنده شدند رفتند . و قطارها . قطارها، همیشه میروند جنوب آنسالهای سگی! مینیبوس، حماقت است اتوبوس، حسرت زنی که در ردیفی عقبتر، م ردهاست حالا. اگر ا...

manxman.blogfa.com

ایوب عبدل -

http://www.manxman.blogfa.com/post-40.aspx

تخت تو گيريم كه اقيانوس. از كدام سو خواهد وزيد؟ كه ميداند بوي تو. از موهاي ريختهات بر جزيرهي سينهي من آغاز شد؟ همچنان كه دست ميزدم. به هيچ چيز و جاي تو چنگي نينداختم و. و حالا فسيلي هستم بر تن هر ستارهي دريايي. كه درد كشيدهاي از لذت. درد كشيدهاي از درد. از كوسههايي كه گوشت پشتت را تكه تكه كندهاند و به زير كشيدهاند. كه ميداند مرام تو. كه ميداند تخت تو آبهاي آزاد است. در اطراف مثلث برمودا. كه هر كشتي شكستهاي را محترم نميدارد. آرزوي تو اگر تني به آب زدن باشد در ساحل. به پا كردن طوفان بود. كار من هر روز.

manxman.blogfa.com

ایوب عبدل

http://www.manxman.blogfa.com/9008.aspx

تخت تو گيريم كه اقيانوس. از كدام سو خواهد وزيد؟ كه ميداند بوي تو. از موهاي ريختهات بر جزيرهي سينهي من آغاز شد؟ همچنان كه دست ميزدم. به هيچ چيز و جاي تو چنگي نينداختم و. و حالا فسيلي هستم بر تن هر ستارهي دريايي. كه درد كشيدهاي از لذت. درد كشيدهاي از درد. از كوسههايي كه گوشت پشتت را تكه تكه كندهاند و به زير كشيدهاند. كه ميداند مرام تو. كه ميداند تخت تو آبهاي آزاد است. در اطراف مثلث برمودا. كه هر كشتي شكستهاي را محترم نميدارد. آرزوي تو اگر تني به آب زدن باشد در ساحل. به پا كردن طوفان بود. كار من هر روز.

manxman.blogfa.com

ایوب عبدل -

http://www.manxman.blogfa.com/post-34.aspx

به کوبه می ماندم. وقتی به سودای تو با هزار سر. و خون از پیشانی در ریخت. نوشته شده در بیست و یکم اسفند ۱۳۸۹ساعت 17:25 توسط ایوب عبدل. A W A Y W A R D - Library. مجله شعر در هنر نویسش. حسين خليلي (يکی از کلاغ ها م رد! بهزاد خواجات (و سپس هيچكس نبود). محمد بياتي (برفها را بيابان). هوشنگ ملكي (فرشته ی كمرنگ با كمی هاشور). عليرضا پور مسلمي (از خنده مردن). عزت بهمني (نبش قبر). محمد شهبازي پويا (جاي كاسه ها خالي). فریاد ناصری (مکتوب های خشتی). الياس علوي (مرده هاي بي بركت). عباس صفاری (دوربین قدیمی).

sahargahanam.blogfa.com

sahargahanam - قصه های بی ضرر

http://www.sahargahanam.blogfa.com/post-79.aspx

قصه های بی ضرر. میخواهم سرتاسر زندگی خودم را مانند خوشه ی انگور در دستام بفشارم و عصاره ی آن را، نه، شراب آن را، قطره قطره در گلوی خشک سایهام، مثل آب تربت، بچکانم. یکروز راه افتادم رفتم به دوستی گفتم احساس میکنم شاید اشتباه کردهام که دارم اینجور تلخی میبینم. گفت: شاید اشتباه کردهای خب و گفت: فقط جوری نشود که چهار سال بعد باز فکر کنی که حالا اشتباه کردهای! گفتم: حق با تو اه. و حق با او بود. عاشق خوابام به وقت دیگر کشورها. خواب روزانه ی خالی از عرفان و توهم و کوفت و درد فقط خواب. من از من بدش می آيد.

sahargahanam.blogfa.com

sahargahanam - ستاره‌ام را که پیدا کنم، باید بدهم با هم‌این رسم‌الخط، روی آن بنویسند...

http://www.sahargahanam.blogfa.com/post-77.aspx

ستارهام را که پیدا کنم، باید بدهم با هماین رسمالخط، روی آن بنویسند. بعدها، عزیزانم، عزیزترهام، یکییکی از آسمان پریدند و رفتند از ستارههاشان پیاده شدند، و من حتی دیگر حواسم نبود که بگردم پی ستارههای فرتوت، که حالا سالها است هی میافتند و هی میافتند. عزیزان من، همه در هوایی برفی و ابری رفتند در آسمانی که مهلتی برای ستاره نداشت غریب و بدون نشانهای از پریدن و رفتن. نوشته شده در دوشنبه چهاردهم شهریور ۱۳۹۰ساعت 19:49 توسط sahar. سحر گاهانم . به همین سادگی . شعرم در شرایط غمگين نوشته می شود. من از من بدش می آيد.

sahargahanam.blogfa.com

sahargahanam - وطنم زنی بود که کودکش را در زندان زاد...

http://www.sahargahanam.blogfa.com/post-84.aspx

وطنم زنی بود که کودکش را در زندان زاد. زادگاه تو یا زادگاه پدرت؟ یعنی جایی که اکنون زندگی میکنی یا جایی که روزی زندگی میکردی؟ یعنی تمام هستی تو که اگر روزی نباشد، میخواهی که نباشی؟ یا اگر روزی نباشد، نبودش ککت را هم نمیگزد؟ یعنی کوچههای گرم تابستان و اولین طپشهای عاشقانهی آن حجم سرخ خونین زیر پیراهن؟ یعنی یک محدودهی مشخص جغرافیایی که اگر آب رفت یا منبسط شد، دیگر وطن تو نیست؟ خاکی که برایش حاضری بمیری؟ شاید وطن یعنی ۸ سال جنگ. یعنی بچههایی که بیپدر بزرگ شدند. وطن یعنی هستی تو، هرچه هست باشد؟