ragtime.blogfa.com

lassarat.blogfa.com

و ما ادراک...؟

http://lassarat.blogfa.com/1392/03

گویند که در غیبت شه، روی به شهزاده بیارید. صد شکر که در خانهی آقا پسری هست. نوشته شده در چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۲ساعت توسط . رأفت در آستان تو تفسیر می شود. زنگ میزنی که یعنی نشستهام کنار شیخ حر! سلام بده. جواب نمیدهم که یعنی خلوت کنی با عشق و با خودت. درس میخوانم و اینها همه خیال محض است! میایستی روبه رویم کنار همان شیخ حر، از اذان تا به حال توی حرمیم. مثل همیشه وقتی عزم روضهی منورهاش را میکنم چادر سفید گل گلیم را میاندازم روی سرم. میگویی کی میآیی؟ زنگ میزنی که یعنی دارم از حرم بیرون میروم، جواب میدهم!

lassarat.blogfa.com

و ما ادراک...؟

http://lassarat.blogfa.com/1391/11

خبری در راه است؟ بیحوصلهتر از شب قبل بیدار میشوم! عطر نرگس و مریم آخرین رمقشان را ریختهاند توی اتاق. پرتقالهای نصف خوردهی دیشب هم هنوز روی میز است. چقدر پرتقالها را دوست دارم . به خاطر عطر معرکهای که بعد از پوست کندنشان میماند روی دست آدم. یادم میآید دیشب یکهو دلم خواست نصفه بگذارمشان و فقط دستهایم را بو بکشم! دیشب بی حوصلگی بیداد میکرد در من! تویی که دوست میدارمت بسیار چه میشد اگر بین همین روزهایی که دارم میدو م و نمیرسم، که بیحوصلهام، که همهش حسش نیست، یک جمعهای را حادثه میشدی! برای یک امروز :). کاش می...

lassarat.blogfa.com

و ما ادراک...؟

http://lassarat.blogfa.com/1392/09

گیرم که برکهای، نفسی عاشقت شدهست*. گفتی حالا چشم هایت را باز کن و من در مقابل گردی چشمانم، گردی تیله هایی را می دیدم که حالا شده بودند یک جفت گوشواره که ماه ها قبل گفته بودم دوستشان دارم. گوشواره هایی که خودت با دست های خودت برایم ساخته بودی و می دانم که در هر نفسی که برایش زدی عشق بوده و نگاه دقیق تو که پی عشق می دویده. می دانی مرد جان من؟ 29 آذر امسال من متولد شدم باز و در این میلاد، دست های گرم تو بود که سرمای این روزها را به باد می داد و قدم های محکم و مردانه ات که تا هرکجای عالم همقدم است با دلم.

lassarat.blogfa.com

و ما ادراک...؟

http://lassarat.blogfa.com/1392/05

پانزدهم رمضان المبارک 1434. آیه آیه فتح میخواندیم در شب کرامت و صدای ریخته شدن قندهای بالای سرمان توی سکوت حریم کریمه. گم میشد انگار. حالا آرام آرام بشارت میشد إ ن ا ف ت ح ن ا ل ك ف ت ح ا م ب ين ا بر آغاز راه زندگی دو نفرهمان. دم زدی و گفتی یا علی اش را میگویی؟ نفس کشیدم و خواندم به نام عشق و توکل کردیم بر رحمتش. دستان آسمانی عشق، برکت میریخت روی سرمان. آرامش بین انگشتهایمان حلقه میزد، خدا بهمان میخندید. نوشته شده در شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۲ساعت توسط . با هر چه عشق، نام تو را میتوان نوشت؟ بردن نام تو عبادت است.

lassarat.blogfa.com

و ما ادراک...؟

http://lassarat.blogfa.com/1391/09

این آرزو مگو که فراهم نمی شود. چقدر دلم میخواست امروز، یک مشهدی، یک سقاخانهای، یک چیزی از جنس گوشهی دنج شیخ حر را، از شما هدیهی تولد میگرفتم! توقع زیادیست ولی چقدر دلم میخواست امروز را بیهوا سری به این خانه زادتان میزدید یا اقل کم قاصدی میفرستادید از جنس همین آدمها که بیا به مشهدم! توی تاریکی این صبحهای مه آلود، از کنار حریم خواهرتان که رد میشوم، دلم عجیب هوای سرمای صحن و سرایتان را میکند. هوای آن خماری بعد از نقارههاتان را! گدا به محضرتان نمیطلبید حضرت سلطان. نوشته شده در چهارشنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۱ساعت توسط .

lassarat.blogfa.com

و ما ادراک...؟

http://lassarat.blogfa.com/1392/10

بگذار که با زلف تو خلوت کنم ای پیر*. شاید تنها نقطه ی مشترک من و شما همین باشد. تنهایی. آنهم بین حجم شهری که با پرسههای من آشنایند و با قدم های تو انیس. ولی نعمت بخوانمت یا حضرت فراق؟ پدر بخوانمت یا رفیق؟ درخت بخوانمت یا رود؟ هرچه که هستی، همین بودنت را شکر. که من حتی به اندازهی اقل دوستیمان هم برایت مایه نمی گذارم. حتی تر اینکه گلویم بغض چندین ساله دارد از دوریت. نگو برای آغاز ولایتم تلخ می نویسی! که هر شب چهارشنبهی بی تو، تا رسیدن به جمعهی انتظارت تلخ است. اصلا می دانی حضرت صاحب؟ پی نوشت 1: حضرت صادق.

violet-fish.blogfa.com

زندگی دو گانه ی من!

http://violet-fish.blogfa.com/9002.aspx

زندگی دو گانه ی من! من یه ماهی بنفش ام! گونه هایش همرنگ لبانش صورتی میشد. موهایش را زیر سایه ات می بافتم. روبان صورتی میان موهایش جا میگذاشتم. و به تماشایش مینشستم. سرس روی زانوانم و گلوله های اشکش روی لباسم. موهایش را کوتاه کردم. روبان را باد برد. دخترکم دوید و دوید. دخترکم مرا جا گذاشت. نوشته شده در بیست و هفتم اردیبهشت ۱۳۹۰ساعت 23:38 توسط سپیده. قلاب را در دهانم بگذار. شکم گرسنه ای سیر کند. نوشته شده در هفتم اردیبهشت ۱۳۹۰ساعت 21:16 توسط سپیده. زندانی فکر من توئی. اسمت را کلاس هایی که دوست داری مینویسم.

violet-fish.blogfa.com

زندگی دو گانه ی من!

http://violet-fish.blogfa.com/8911.aspx

زندگی دو گانه ی من! من یه ماهی بنفش ام! دیروز امروز. فردا. و چیزی در من گم شد. چیزی دورتر از شادی های کودکی. و چیزی که تقسیم شد. که هرانچه دوست داشته ای برده ای. لحظه هایی سخت درگذرند در برابر چشمانم. و چه اسان چه زود. همه چیز تباه شد. و"ما" چطور تنها شد. دو دست چنگ زده در موهایم. کسی مرا دوست می داشت. و کسی که هست. بین ماندن و رفتن. نوشته شده در دوم بهمن ۱۳۸۹ساعت 0:8 توسط سپیده. قوزک پای چپ یک زر افهی ایدهآلیست که در یک عصر پاییزی سیگارش تمام شده می خارد. اگر پاسبانی که در تاریکی سوت میکشد، پسر من بود.