rahmat1.blogfa.com

saghiya2.blogfa.com

اشعار - سر مست

http://saghiya2.blogfa.com/post-21.aspx

سر مست ودل خرابم ، ساقی بده جامی. دل خوش ز رمز و رازم ، از خم بده شرابی. دل خسته و غریبم ، از یار و از ندیمم. برهان تن و روانم ، از جور هر عتابی. گویند بس حسودان ، دردا دل رقیبان. کی ساقی زر اندام ، داده به ما کتابی. در ان کتاب جویند ، راز من و حبیبم. کی در کتاب گنجد ، عشق دل و ربابی. عشقی که هر دمادم ، اتش زند به جانم. سر گشته و پریشان ، در جستجوی ابی. غافل ازاین که ان اب، همچون می تب ناب. گ ر می کشد به جانم ، چون پف کنی حبابی. یارب منه تو یک ان ، ما را به حال خود وا. کین کاروان بی رحم ، هی می کند شتابی.

saghiya2.blogfa.com

اشعار - سایه ی شجر

http://saghiya2.blogfa.com/post-31.aspx

در کنار رود و باد و سایه ی شجر بلند. گاه گویم گاه نالم گاه سازم سر بلند. ناله های جان فزا و غمزه های دلفریب. این دل غمدیده را لرزان نماید بر بلند. مرغ دل هوهو کنان افسانه ی دلها شود. زانکه هر دم میزند آواز بر بام بلند. دست در دست همند لیل و نهار شمس وقمر. تا نماید این سر شوریده را نام بلند. ساقیا گر لطف تو جامی نهد بر لعل لب. مست وسرخوش من بمانم بر کنارت سربلند. عمر و رود روز و باد و ناله های جان فزا. بر فدای چشم مستت ساقیای سر بلند. نوشته شده در یکشنبه سوم بهمن ۱۳۸۹ساعت 18:2 توسط پری.

saghiya2.blogfa.com

اشعار - دل

http://saghiya2.blogfa.com/post-33.aspx

دل ، کبوتر بچه حالی. افتاد در چنگ عقابی. ریش ریش و زار گردید. خود ندانست آن چه حالی. گاه همچون شیر غران. گاه چون زخمی غزالی. گاه چون گرگ گرسنه. در کمین یک شکاری. شیحه های اسب وحشی. در جوار شالی زاری. لرزه های بید مجنون. گاه تنگ است گاه دریا. هر دم و هرلحظه، آنی. شور و آشوبی فراوان. غرق در رویای زیبا. می رود بر کوهساری. جنگل ودشت و دمن را. طی نماید با پیامی. ساقیا جامی لبا لب. هدیه کن بهر رهایی. مستی اش باشد مبارک. با می ناب و کلامی. نوشته شده در چهارشنبه بیست و هشتم اردیبهشت ۱۳۹۰ساعت 19:48 توسط پری.

saghiya2.blogfa.com

اشعار - رها

http://saghiya2.blogfa.com/post-32.aspx

رها شدن در روی تاب اویزان از درختها. رها شدن در سرسره پرپیچ وتاب پارکها. رها شدن در غروب خورشید پشت کوهها. رها شدن در روی اب خروشان رودها. رها شدن در قله ی پر برف کوهها. رها شدن در دل انبوه جنگلها. رهاشدن در روی بال پرواز عقابها. رها شدن در لانه اویزان چلچله ها. رها شدن در دور دست ا قیانوسها. رها شدن در شفق و قرمزی صبح ها. رها شدن در گردباد و بالا رفتن ها. رها شدن در روی ابرها و بال پایین پریدن ها. رها شدن در اوج حس پروازها. رها شدن از بند تنیده اسارت ها. رها شدن در کوچه های عشق و انگیزه ها.

saghiya2.blogfa.com

اشعار - می

http://saghiya2.blogfa.com/post-23.aspx

می نخوردم من ولی مستم مست. در کنار دلبران هستم هست. باده از دستم بلغزید و بریخت. همچو خاک درگهت پستم پست. در جوار آن تنومندان درخت. از درون خویش خود رستم رست. همت و طامات ان پیر خراب. همچو شالی بر کمر بستم بست. یک پیاله پر ز می از دست یار. دست دست امد رسید دستم دست. بوی ان مدهوش و مستم پس نمود. می نخوردم من ولی مستم مست. حوریان پیمانه بر هم می زدند. در میان ان سماع هستم هست. برق چشمانت دلم لرزاند سپس. همچو برق از جای خود جستم جست. ساقی سیمین عذار دل خراب. چرخ زد جامی نهاد دستم دست. می درون جام گوید صد سخن.

saghiya2.blogfa.com

اشعار - مبعث

http://saghiya2.blogfa.com/post-39.aspx

دوش دیدم که ملائک همه در هلهله اند. شاد و دلخوش همگی باده به دست سنبله اند. آن یکی دف زند و شعر ا ن الحق خواند. وآن دگر رقص کنان مست و غزلخوان ماند. شور و غوغای فراوان همگان غرق سماع. کف به کف ، خنده به لب، زلف پریشان چو ش عاع. یک نظر غرق در آنم که چه آمد در پیش. شادی و شور و شعف ، رقص و طرب با همکیش. هان و هان ، مبعث آن روح خدای ازلی ست. دلبران جمع شوید فرصت کسب عیدی ست. ساقیا ، ا ین من تن مرده ی جان داده ز کف. از تو م ی خواهم و همراهی خود با نی ودف. از خدا میطلبم توفیق سرودن با معنویات را.

saghiya2.blogfa.com

اشعار - شب یلدا

http://saghiya2.blogfa.com/post-34.aspx

شب یلدا کنار یار می چسبد به دلدار. که تا یک دم نهد لب بر لب سوزان دلدار. بگیرد در بغل بویی زند بر عطر زلفش. شودمدهوش و مست از زلف عنبربوی دلدار. بگوید از برایش شعرها وقصه های عاشقانه. همی با عشق وشادی پر کند رویای دلدار. اناری دانه دانه در جوار هندوانه. سزا باشد ولی کو پسته ی خندان دلدار. تو دانی وی نمک دارد نمکدانش م ی شکن. بدان قدر صفای این دل شیدای دلدار. در این شب جام پر می رابگیراز دست ساقی. کند مست و قلندر این دل رسوای دلدار. نوشته شده در چهارشنبه سی ام آذر ۱۳۹۰ساعت 12:17 توسط پری.

saghiya2.blogfa.com

اشعار - طواف

http://saghiya2.blogfa.com/post-26.aspx

بی پر و بال بدم غرقه در نار بدم. دل پریشان و غمین سر گریبان و رهین. پای در گل مانده چشم بر ره مانده. دست از پشت بسته دل بر قفل بسته. در بدر در پی هر کوچه و کوی و گذر. ظلمت و تاریکی لغزش و باریکی. دل هراسان بی تاب مو پریشان پر تاب. خسته و ژولیده اشکها بر دیده. در پی گمگشته نارها برگشته. نوری از دم بدمید بر دل ما برمید. این دل خسته و زار بسته بر نور و نزار. همچو بری تشنه قاچ ها بر رشته. منتظر از ان نور بال ها زد از دور. دستها باز نمود عشق آغاز نمود. در درون آغوش نور را کردش نوش. با شتابی بی حد زد بسوی آن شد.

saghiya2.blogfa.com

اشعار - بنفشه

http://saghiya2.blogfa.com/post-36.aspx

در نهانخانه ی دل من صنمی خوش دارم. سرو قد و صوری چون مه زیبا دارم. شیطنت های فزونش دل من را بربود. خنده ی مهوش وسیمای مهش در دل بود. در تمامین لحطاتم دل خوشی خود دارم. چونکه چون مونس وهمدم به برم اودارم. مام من گشته همی و دلبر و بنده نواز. بهترین همره و یاور.بودش وی همراز. با وقارست وکریم ست ولطیف ست وجمیل. چه بگویم همه را نیک نهاد ست حکیم. بسته بر ماه سپند و سال خرگوش چموش. عسل و فلفلی و تیزوزرنگ و با هوش. ساقیا از جم جامت جرعه ای نوش به آن. که بنفشه است و شفیقی پر از تاب وتوان. تقدیم به دخترم بنفشه.