ounkas.blogspot.com
Μια ανάσα μπορεί...: Απριλίου 2012
http://ounkas.blogspot.com/2012_04_01_archive.html
Σάββατο, 28 Απριλίου 2012. Όταν ΄εκείνη΄ λείπει, δεν υπάρχει τίποτα. Είναι κάτι που όλοι μας νομίζω, θα συμφωνήσουμε. Χωρίς ΄αυτήν΄, δεν κινούμαστε, δεν μιλάμε, δεν χτυπά. Η καρδιά, δεν υπάρχουμε. 900;Αυτή΄, η μια ανάσα, φέρνει και μια άλλη και μια. Τρίτη και όλα μπορούν να γίνουν. Ναι, πιστεύω πως. Σύντομα, θα είναι κοντά σας. Σάββατο, Απριλίου 28, 2012. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. Παρασκευή, 20 Απριλίου 2012. Ο SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS Ο JKOK.
ounkas.blogspot.com
Μια ανάσα μπορεί...: Μαΐου 2014
http://ounkas.blogspot.com/2014_05_01_archive.html
Δευτέρα, 19 Μαΐου 2014. Βαγόνια στις ράγες κυλούν, χωρίς ήχο,. Τα βλέπεις, μα δεν τα ακούς κι απορείς,. Φαντάσματα μοιάζουν, με σκιές σ ‘ένα τοίχο,. Κι όμως υπάρχουν, να τα αγγίζεις, μπορείς. Στο τούνελ σαν φτάσουν, τρέχεις στην άκρη,. Να σταθείς μην τα χάσεις, θες πάλι να δεις. Αν τα μάτια σου παίζουν, παιχνίδι με λάθη,. Ή αν όντως κυλάνε, ψάχνεις να βρεις. Καθώς προσπερνάνε, το βλέμμα σου τρέχει,. Μαζί τους γι ώρα, ώσπου να χαθούν,. Ή τώρα πια βρέχει? Βαθιά σου οι σταγόνες, λες θε να χαθούν. Παράπονο, ...
ounkas.blogspot.com
Μια ανάσα μπορεί...: Φεβρουαρίου 2015
http://ounkas.blogspot.com/2015_02_01_archive.html
Τρίτη, 3 Φεβρουαρίου 2015. Δεκάδες ρωγμές, στην καρδιά κατοικούν,. Είναι λέξεις πολλές, που λόγο δεν κράτησαν,. Που είπαν θα είναι εδώ συνέχεια, για να βρουν,. Τα χνάρια στη φλόγα, που πάνω περπάτησαν. Σκληρό το ταξίδι, με καμιά δεν θυμώνω,. Πώς μπορώ άλλωστε, προσπάθησαν ν’ αγγίξουν,. Το γιατί της ανάσας, που όλο ματώνω,. Το απόλυτο τίποτα, με τα χέρια να πνίξουν. Είναι αλλιώτικα όταν, τα λόγια διηγούνται,. Μία θάλασσα άγρια, που ότι υπάρχει, βυθίζει,. Κι άλλο είναι να δεις, τις στιγμές να στερούνται,.
ounkas.blogspot.com
Μια ανάσα μπορεί...: Φεβρουαρίου 2014
http://ounkas.blogspot.com/2014_02_01_archive.html
Δευτέρα, 24 Φεβρουαρίου 2014. Ο πάγος, σκέπασε σήμερα ότι ελπίζει,. Πώς θα γίνει δυνατό? Το αστέρι που τις νύχτες μου, φωτίζει,. Βαρύ του φόρεσε, μακρύ, μαύρο παλτό. Το παρακάλεσα, μακριά να ταξιδέψει,. Και να αφήσει, να χορτάσει η πνοή,. Κάτι από μένα, άλλο να μην διαλέξει,. Και θα του δώσω ότι έχω, το πρωί. Του μίλησα για την σκιά που συναντάω,. Τα βράδια, όταν το κρύο είναι σκληρό,. Με αγκαλιάζει, δίχως να της το ζητάω,. Μα καταφέρνω, στις μέρες να χωρώ. Του είπα για όσα, δεν ήξερα, μα είδα,. Αν το μυ...
ounkas.blogspot.com
Μια ανάσα μπορεί...: Σεπτεμβρίου 2013
http://ounkas.blogspot.com/2013_09_01_archive.html
Κυριακή, 8 Σεπτεμβρίου 2013. Κι εκεί που η νύχτα, σ 'αγκαλιά με έχει αφήσει,. Και τα μάτια είχαν κλείσει, έπεσα από ψηλά,. Σε μια άβυσσο βρέθηκα, που την είχαν στολίσει,. Ξωτικά και εφιάλτες, τοίχους και τα σκαλιά. Όσο και να προσπάθησα δεν μπορούσα να ανέβω,. Κάτω, κάτι με τράβαγε, ήθελε να μην φύγω,. Δυό τρία βήματα έκανα, τα διπλά να κατέβω,. Μ έκανε και χανόμουν, μες το χάος για λίγο. Να μιλήσει ζητούσα, για να μάθω τί θέλει,. Να μου πει τί γυρεύει, να δώσω ότι χρωστάω,. Κυριακή, Σεπτεμβρίου 08, 2013.
ounkas.blogspot.com
Μια ανάσα μπορεί...: Ιουλίου 2013
http://ounkas.blogspot.com/2013_07_01_archive.html
Δευτέρα, 29 Ιουλίου 2013. Μικρό μου ταξίδι, σ αγάπησα τόσο,. Βαθιά στη καρδιά, σε έχω κρυμμένο,. Ο νους μου δε ξέρει, το πώς, μα το πόσο,. Θα σ έχει εκεί μέσα, μυστικό φυλαγμένο. Μικρή μου αγκαλιά, της ψυχής χελιδόνι,. Φτερά πάντα ανοίγεις, μέσα να μπω,. Να κουρνιάσω εκεί, καθώς θα νυχτώνει,. Στη θλίψη μου ανάσα, τη νύχτα να βρω. Μικρέ μου θυμέ, της ερήμου αγέρας,. Με καίνε οι σκέψεις κι οι λέξεις πετούν,. Δεν φταις ουρανέ μου,στο φως της ημέρας,. Το άστρο μου χάνεται, τα θέλω σιωπούν. Κι ότι ήσυχο κι αθ...
ounkas.blogspot.com
Μια ανάσα μπορεί...: Ιουνίου 2012
http://ounkas.blogspot.com/2012_06_01_archive.html
Τετάρτη, 27 Ιουνίου 2012. Όνειρο, που έγινε ζωή κι όμως, νέο πεθαίνει,. Σημάδια αφήνοντας πολλά, για να μην το ξεχνάμε,. Άστρο που κάποτε έλαμπε,τώρα κι αυτό μικραίνει,. Σβήνει, μα γίνεται σκιά, μέσα μας να φυλάμε. Κι όσα δεν πίστευα να δω, ν αγγίξω, να γνωρίσω,. Μια μέρα μου τα έφερες, μέσα στα δυό σου χέρια,. Στην αγκαλιά σου, μ άφησες, να μπω, να ακουμπήσω,. Κι αγάπη μόνο έδωσες, που μ έφτασε στα αστέρια. Μα ήταν τόσο πιο ψηλά, απ όσα είχα γνωρίσει,. Και ήξερα πολύ σύντομα, να μείνω δεν γινόταν,.
ounkas.blogspot.com
Μια ανάσα μπορεί...
http://ounkas.blogspot.com/2015/02/blog-post_36.html
Τρίτη, 3 Φεβρουαρίου 2015. Το δρομάκι στενό, μην το χάσεις προσέχεις,. Να βαδίζεις επάνω του, όλοι γύρω φωνάζουν,. Άργησες να το δεις και να βρεις πώς ν αντέχεις,. Να ακούς άλλους ήχους, που τον κόσμο αλλάζουν. Γιατί ο δρόμος μεγάλος, μπροστά τους απλώνει,. Και νομίζουν πως έτσι κι ο δικός σου θα είναι,. Μα εδώ το άδειο βήμα, ίσα που μεγαλώνει,. Το δρομάκι γκρεμίζεται, μα ο νους λέει ‘μείνε’. Σαν μαρτύριο μοιάζει, σε γραμμή να βαδίζεις,. Που συνέχεια χάνεται κι έπειτα συνεχίζει,. Ο SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS Ο JKOK.
ounkas.blogspot.com
Μια ανάσα μπορεί...: Αυγούστου 2012
http://ounkas.blogspot.com/2012_08_01_archive.html
Τετάρτη, 22 Αυγούστου 2012. Ένα βαρκάκι είχα μικρό, δεμένο στο μουράγιο,. Παρηγοριά μου ήτανε, σε ώρες που χανόμουν,. Πάνω του, μες τη θάλασσα, να βρω λίγο κουράγιο,. Γλιστρούσα με τον άνεμο και εσένανε θυμόμουν. Ξύλινο ήτανε λευκό, μ ένα πανί, μια στάλα,. Κι όταν αγρίευε ο καιρός, είχε πείσμα! Πάντοτε πίσω μ έφερνε, δεν έμοιαζε με τ άλλα,. Που δεν είχανε δύναμη, είχε αυτό το ΄κάτι΄,. Που το 'κανε να χει πυγμή, να μην τα παρατάει,. Και τις φουρτούνες έβλεπε μικρές, δεν τις φοβόταν,. Μα είμαι εκεί,. Ί, σα...
SOCIAL ENGAGEMENT