weineurope.blogsky.com

elisab2k.blogfa.com

Sometimes sweet & sometimes bitter -

http://www.elisab2k.blogfa.com/post/23

Sometimes sweet and sometimes bitter. و باز همه خندیدم و وقتی گفت توی امریکا یا المان اگه برق یهویی بره میتونی ازشون شکایت کنی و بهت خسارت میدن فهمیدم اینجا جایی برای من نیست من نمیتونم اینجا زندگی کنم. و وقتی خودم رفتم و با چشم خودم دیدم که چقدر اونطرف به انسان بودنت اهمیت میدن تصمیمم رو گرفتم که از ایران برم حالا منتظر تابستونم تا به ارزوهام برسم خداجون مهربونم کمکم کن تا به ارزوم برسم ممنون و دوستت دارم. نوشته شده در ۸۹/۱۲/۱۹ساعت توسط elisa. یوسف اباد خیابان شصت و ششم. امیر رضا دنیای مامان و بابا.

niaz87.blogfa.com

مرا از نو بشناس - عمری که بر هیچ رفت!

http://www.niaz87.blogfa.com/post-76.aspx

مرا از نو بشناس. عمری که بر هیچ رفت! وقتی که به گذشته نگاه میکنم می بینم که چقدر برنامه داشتم برای وقتی که بزرگ شدم و الان چند سالی از اون بزرگ شدنه میگذره و به خیلی هاش نرسیدم! واقعیت اینه که نه به خاطر تنبلی خودم و کم کاری بلکه به خاطر سهل انگاری دیگران بوده! الان ۲۷ سالمه ولی تازه رفتم اول ۲۰ سالگی ایستادم و دارم به آینده نگاه میکنم! برام دعا کنید. خیلی عقبم خیلی! البته اگر همسرم به دادم نمی رسید و بیدارم نمیکرد فکر کنم حالا حالاها توی اون وضعیت می موندم! طراحي قالب : قالبفا. مرا از نو بشناس!

sarneveshtehman.blogfa.com

سرنوشت من - رستوران ایرانی در آنکارا

http://www.sarneveshtehman.blogfa.com/post/556

سرنوشت من - رستوران ایرانی در آنکارا. سرنوشت من من و همکلاسی. تا توان دارم، به راهم ادامه خواهم داد. معجزه ها اتفاق می افتند. از تاریخ 92/12/08 ، مصادف با روز تولدم، ساکن آنکارا شدم. در حال حاضر به همراه همکلاسی (همسرم) دانشجو هستیم. در صورت نیاز :. تافل و جی آر ای. کیان کوچولو - مامان پریسا. کسرا - مامان سودابه. من و همسرم در اروپا. پرهام کوچولو - فریده - شیراز. بچه های فروردینی ما. خاطرات زندگی من در آلمان. سالهای دور از خانه. رستوران ایرانی در آنکارا. رستوران ایرانی در آنکارا. موضوعات مرتبط: خاطرات من.

sarneveshtehman.blogfa.com

سرنوشت من - بالِ مرغ

http://www.sarneveshtehman.blogfa.com/tag/بالِ-مرغ

سرنوشت من - بال مرغ. سرنوشت من من و همکلاسی. تا توان دارم، به راهم ادامه خواهم داد. معجزه ها اتفاق می افتند. از تاریخ 92/12/08 ، مصادف با روز تولدم، ساکن آنکارا شدم. در حال حاضر به همراه همکلاسی (همسرم) دانشجو هستیم. در صورت نیاز :. تافل و جی آر ای. کیان کوچولو - مامان پریسا. کسرا - مامان سودابه. من و همسرم در اروپا. پرهام کوچولو - فریده - شیراز. بچه های فروردینی ما. خاطرات زندگی من در آلمان. سالهای دور از خانه. این غذا رو خودم ابداع کردم. اسم خاصی نداره. بال مرغ 8 عدد،. فلفل سبز 1 عدد،. سیب زمینی 1 عدد.

mamooli.persianblog.ir

روزمره - یه دختر معمولی با یه زندگی معمولی

http://mamooli.persianblog.ir/tag/روزمره

یه دختر معمولی با یه زندگی معمولی. هیچ کدوم از این دو تا - کلاس آمادگی زایمان و ماما گرفتن- اجباری نیست. اما خب معقوله که آدم استفاده کنه. باز بین این دو تا طبیعیه که داشتن ماما واجب تر به نظر می رسه. یه عالمه تاکید کرد که دیر نشه. منم دوشنبه زنگ زدم. ولی کو کلاس خالی؟ چند روز پشت سر هم کارمون با همسر این شده بود که تو اینترنت بگردیم دنبال همین چیزا برای من! بلد هم نبودیم چطوری باید دنبالشون بگردیم اصلا. حتی محله های شهرم درست بلد نبودیم که ببینیم این کلاسی که انتخاب می کنیم کجا هست؟ اصلا من می تونم برم؟

mamooli.persianblog.ir

دیروز و امروز - یه دختر معمولی با یه زندگی معمولی

http://mamooli.persianblog.ir/post/1402

یه دختر معمولی با یه زندگی معمولی. دیروز دو تا کیکو با کلی فلاکت رسوندیم سر کلاس. دیرتر از همیشه راه افتادم، دیرتر از همیشه هم رسیدم. وقتی رسیدم کلاس شروع شده بود. البته من تنها کسی نبودم که دیر می رفتم، اتوبوسا، بر خلاف همیشه، با هم تنظیم نبودن و یه جا باید حدود هشت دقیقه منتظر می شدیم که قطار بعدی بیاد. همراه من چهار یا پنج نفر دیگه از بچه های کلاس هم منتظر قطار بودن. همه مون با هم رسیدیم جلوی کلاس، ولی من آخرین نفر رفتم تو، چون وایستاده بودم کیکا رو از توی کیسه ای که گذاشته بودم در بیارم. زنگ دوم دیرو...

torneh60.blogfa.com

ذهن عریان یک زن

http://www.torneh60.blogfa.com/9306.aspx

ذهن عریان یک زن. وقتي اين روزها رو تو يه فنجون بزرگ سر مي كشم و تلخي همه نامعادلات زندگي و دوراهي و سردرگمي ها را مي چشم . تمام وجودم لبريزه تلخيشه. آروم لبخند مي زنم تا همه تصور كنن اين روزها رو ابرا قدم ميزنم . اميد به خدا هيچ وقت منو تنها نگذاشته و ميدونم اين روزها سياهيه نيمه شب قبل از سحره . . . . دستم به تلفن نميره ، صداي منو ميخواد چيكار. ميدونم بغل كردن و بوسيدنام بايد مي بود كه نشد برم.اسباب بازيها و لباسهاي رنگي رنگي كه كل تابستون پيشم موند. بايد برم ببينمش، بيشتر از اون ، من بهش احتياج دارم.