bahaipoems.blogspot.com
اشعار بهائی: چه والا روزگاران خواهد آمد
http://bahaipoems.blogspot.com/2008/11/25-2000.html
چه والا روزگاران خواهد آمد. چه والا روزگاران خواهد آمد. فیا بُشری بهاران خواهد آمد. بهار یادگاران خواهد آمد. پیام یار یاران خواهد آمد. گل و بو و هَزاران خواهد آمد. به باغ دهر باران خواهد آمد. چه باران، آبشاران خواهد آمد. فیا بشری بهاران خواهد آمد. بشر امیدواران خواهد آمد. برای فتح دشت تیرۀ غم. سپاه لاله زاران خواهد آمد. مشو نومید از اوضاع گیتی. که خوش لیل و نهاران خواهد آمد. همه سفّاک را آخر ببینی. ذلیل و اشک باران خواهد آمد. فیا بشری لَکُم ای غم چشیده. انیس و غم گُساران خواهد آمد. بشر امیدواران خواهد آمد.
bahaiwritings.blogspot.com
آثار دیانت بهائی: لوح مبارک حضرت عبدالبهاء
http://bahaiwritings.blogspot.com/2009/02/blog-post.html
لوح مبارک حضرت عبدالبهاء. لوح مبارک حضرت عبدالبهاء:. ای عبادِ حق و اماءِ رحمن،. عشق ز اوّل سرکش و خونی بُوَد. تا گریزد آنکه بیرونی بُوَد. از لوازم حبّ صادق، تحمل بلایا و مِحَن سابق و لاحِق است. عاشق مفتون همواره آغشته به خون است و مشتاق دیدار همیشه آوارۀ دیار. فَنِعمَ ما قال:. عاقلان خوشه چین از سِرّ لیلی غافلند. کین کرامت نیست جز مجنونِ خرمن سوز را. هر دیدۀ بینا که روی آن دلبر رعنا دید، آشفته گردید جانفشانی نمود و هر گوش شنوا که آن نغمۀ ربّانی بشنید، مستمع از فرط طرب جانبازی فرمود. پروانۀ عشق، حول...
bahaiwritings.blogspot.com
آثار دیانت بهائی: گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (3)
http://bahaiwritings.blogspot.com/2008/09/blog-post_19.html
گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (3). گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (3). رنج را در راه حضرت يزدان راحت دان. هر دردی در راه او درمانيست بزرگ. و هر تلخی، شيرين و هر پَستی، بلند. اگر مردمان بيابند و بدانند، جانْ رايگان در راه اين رنج دهند. اين رنج، مفتاح گنج است. اگر در ظاهر منکر است، در باطن پسنديده بوده و هست. (4). 1) مجموعه آیات الهی جلد 1، صفحه 123. 2) همان مأخذ، ص 128. 3) همان مأخذ، ص 129. 4) همان مأخذ، ص 131. 5) همان مأخذ، ص 134. 6) همان مأخذ، ص 138. 7) همان مأخذ، ص 139. سایت رسمی...
bahaiwritings.blogspot.com
آثار دیانت بهائی: الواح حضرت بهاءالله: آغاز گفتار، ستایش پروردگار است.
http://bahaiwritings.blogspot.com/2009/01/blog-post.html
الواح حضرت بهاءالله: آغاز گفتار، ستایش پروردگار است. الواح حضرت بهاءالله: آغاز گفتار، ستایش پروردگار است. آغاز گفتار، ستایش پروردگار است. چشمه‌های بخشش یزدانی در جوش است از آن بنوشید، تا به یاری دوست یکتا از خاک تیره پاک شوید و به کوی دوست یگانه در آئید. از جهان بگذرید و آهنگ شهر جانان نمائید. آتش پرده سوز، بر افروختۀ دست من است، او را به آب نادانی میفسرید. آسمان ها نشان های بزرگی منست، به دیده پاکیزه در او بنگرید و ستاره ها گواه راستی منند، به این راستی گواهی دهید. به راستی می گویم : راستگو کسی است که ر...
bahaiwritings.blogspot.com
آثار دیانت بهائی: گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (4)
http://bahaiwritings.blogspot.com/2008/09/blog-post_23.html
گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (4). گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (4). پس در هیچوقت و احیان از نزول بلایا و محن محزون نباید بود و از ظهورات قضایا و رزایا، مهموم و مغموم نشاید شد، بلکه به عروة الوثقای صبر باید تمسّک جست و به حبل محکم اِصطبار تشبّث نمود. زیرا اجر و ثواب هر حسنه‌ای را پروردگار به اندازه و حساب قرار فرموده مگر صبر را. (3). 1) مجموعه آیات الهی جلد 1، صفحه 147. 2) همان مأخذ، ص 158. 3) همان مأخذ، ص 159. 4) همان مأخذ، ص 160. 5) همان مأخذ، ص 161. 6) همان مأخذ، ص 163. ادیان ...
bahaiwritings.blogspot.com
آثار دیانت بهائی: الواح حضرت بهاءالله: لوح مانکچی صاحب
http://bahaiwritings.blogspot.com/2008/12/blog-post_28.html
الواح حضرت بهاءالله: لوح مانکچی صاحب. الواح حضرت بهاءالله: لوح مانکچی صاحب. به نام خداوند یکتا. اینکه از نامه های آسمانی پرسش رفته بود، رگ جهان در دست پزشک دانا است، درد را می بیند و به دانائی درمان می کند. هر روز را رازی است و هر سر را آوازی. درد امروز را درمانی و فردا را درمان دیگر. امروز را نگران باشید و سخن از امروز رانید. دست بخشش یزدانی آب زندگانی می دهد، بشتابید و بنوشید. هر که امروز زنده شد هرگز نمیرد و هر که امروز مُرد هرگز زندگی نیابد. بگو ای پسران خاک! از تاریکی بیگانگی به روشنی خورشید یگانگی ...
bahaiwritings.blogspot.com
آثار دیانت بهائی: لوحی از حضرت عبدالبهاء: ای بنده بهاء، سرهاست که...
http://bahaiwritings.blogspot.com/2008/08/blog-post_29.html
لوحی از حضرت عبدالبهاء: ای بنده بهاء، سرهاست که. لوحی از حضرت عبدالبهاء: ای بنده بهاء، سَرهاست که. ای بنده بهاء، سَرهاست که در پای آن دلبر یکتا افتاده و جان هاست که در سبیل آن معشوق حقیقی در میدان وفا، فدا گشته. این از مقتضای عشق و محبّت است و از شُروط انجذاب و خُلّت. مجموعه آثار مبارکه مخصوص محافل تذکّر، ص 124). برچسب‌ها: الواح و آثار حضرت عبدابهاء. هیچ نظری موجود نیست:. اشتراک در: نظرات پیام (Atom). مشاهده نمایه کامل من. ادعیه و اذکار بهائی. الواح و آثار حضرت عبدابهاء. بررسی آثار حضرت عبدالبهاء.
bahaiwritings.blogspot.com
آثار دیانت بهائی: گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (7)
http://bahaiwritings.blogspot.com/2008/10/7.html
گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (7). گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (7). باید در جمیع احوال با فرح و نشاط و انبساط باشی و ظهور این مقام محال بوده و هست مگر به ذیلِ توکّلِ کامل توسّل نمائی. اینست شِفای امم و فی الحقیقه دریاق اعظم است از برای انواع و اقسام هموم و غموم و کدورات. و توکّل حاصل نشود مگر به ایقان. مقام ایقان را اثرهاست و ثمرها." (7). 1) مجموعه آیات الهی جلد 1، صفحه 271. 2) همان مأخذ، ص 272. 3) همان مأخذ، ص 285. 4) همان مأخذ، ص 291. 5) همان مأخذ، ص 320. هیچ نظری موجود نیست:.
bahaiwritings.blogspot.com
آثار دیانت بهائی: گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (8)
http://bahaiwritings.blogspot.com/2008/11/8.html
گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (8). گزیده ای از آثار حضرت بهاءالله: آیات الهی (8). یا نبیل، اگر ناس به آنچه ظاهر شده مطّلع شوند، جمیع به افق اعلی توجّه نمایند و از غیر او خود را فارغ و آزاد مشاهده کنند. بگو در بأساء و ضرّاء به حقّ اقتدا نمائید و به حبل صبر و اصطبار متمسّک باشید." (1). 1) مجموعه آیات الهی جلد 2، صفحه 7. 2) همان مأخذ، ص 8. 3) همان مأخذ، ص 10. 4) همان مأخذ، ص 16. 5) همان مأخذ، ص 22. 6) همان مأخذ، ص 26. 7) همان مأخذ، ص 27. 8) همان مأخذ، ص 28. 9) همان مأخذ، ص 33. ادعیه و اذکار بهائی.
bahaiwritings.blogspot.com
آثار دیانت بهائی: الواح حضرت بهاءالله: لوح شکّر شکن
http://bahaiwritings.blogspot.com/2008/12/blog-post.html
الواح حضرت بهاءالله: لوح شکّر شکن. الواح حضرت بهاءالله: لوح شکّر شکن. شکر شکن شوند همه طوطیان هند. زین قند پارسی که به بنگاله می رود (حافظ). زهر بلیّات را چون آب حیات بنوشند و سمّ کشنده را چون شهد روح بخشنده، لاجُرعه بیاشامند. و در صحراهای بی آبِ مهلک، به یاد دوست، موّاجند و در بادیه های مُتلِف، به جان فشانی، چالاک. زنده دل باید در این ره صد هزار. تا کند در هر دمی صد جان نثار. از خَمرهای خوش وصال بنوشیم و البته این دولت بی زوال را از دست ندهیم و این نعمت بی مثال را از کف نگذاریم. و اگر در تراب ...معلوم آ...
