historiasdamanola.blogspot.com
HISTORIAS DA MANOLA: Rebentabois
http://historiasdamanola.blogspot.com/2015/06/rebentabois.html
Entre a Limia e Compostela haiche un buraco, grande coma un mundo. Pode repeti-lo nome, por favor. Dígame o domicilio, faga o favor. Pero, non nos pode chamar por iso. Na estratexia produtiva dos que refán en psicanálises o que quedou atrás, non quedan itinerarios da renda activa de inserción para os que coma nós andan a derrete-las súas peles na espera da madeira acolchada. Teñen que chamar á familia. Boas, linda Antuerpia. Nela Valado A Nena. Enviar por correo electrónico. A unidade emotiva consíguese ...
historiasdamanola.blogspot.com
HISTORIAS DA MANOLA
http://historiasdamanola.blogspot.com/2015/07/devagar-pes-descalzos-mudo-pel-aferrada.html
Entre a Limia e Compostela haiche un buraco, grande coma un mundo. Devagar, cos pes descalzos,. Mudo a pel aferrada ao corpo, esperando que a empurres cara o teu espírito,. A miña alma, centos de veces inmolada. Afundida, máis no ar que na auga,. O son do meu respiro,. Atrás túa, anacos do meu oxíxeno. Nela Valado A Nena. Enviar por correo electrónico. Gomitado para Entremés da Balteira. Publicar un comentario en la entrada. Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom). Vai indo, non si? Imaxes de Ana Valado.
historiasdamanola.blogspot.com
HISTORIAS DA MANOLA: BEN_ESTAR
http://historiasdamanola.blogspot.com/2015/07/benestar.html
Entre a Limia e Compostela haiche un buraco, grande coma un mundo. Saúde: estado completo de benestar físico, psíquico e social da persoa. Estado completo de benestar físico, psíquico e social da veciñanza. Nela Valado A Nena. Enviar por correo electrónico. Gomitado para No alto do Furriolo. Publicar un comentario en la entrada. Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom). TERRA DA FRATERNIDADE: Homenaxe a Zeca Afonso (nota: comeza no minuto 28). Vai indo, non si? Imaxes de Ana Valado. Nela Valado, a Nena.
historiasdamanola.blogspot.com
HISTORIAS DA MANOLA: Do mundo...
http://historiasdamanola.blogspot.com/2015/07/do-mundo.html
Entre a Limia e Compostela haiche un buraco, grande coma un mundo. Aprendín inglés coma a raíña, eduqueime na friaxe nórdica, construín unha empresa de espírito xermano, crucei Veracruz na busca do soño ianqui e, no Mediterráneo. afoguei. International Convention on the Protection of the Rights of All Migrant Workers and Members of their Families. Nela Valado A Nena. Enviar por correo electrónico. Gomitado para No alto do Furriolo. Publicar un comentario en la entrada. Vai indo, non si? A fonte das canti...
historiasdamanola.blogspot.com
HISTORIAS DA MANOLA: Roneo (ou as de Abel)
http://historiasdamanola.blogspot.com/2015/07/roneo.html
Entre a Limia e Compostela haiche un buraco, grande coma un mundo. Roneo (ou as de Abel). O Moucho senta diante da casa da Adela. Gosta de engancharse nun acordeón que alguén gardara no palleiro do Vítor e que el roubou para si. A nai da nena veo dende a ventá da cociña e non di nada. Encollidos nos seus xeonllos, os irmáns míranse de esguello, pola tarde han ir ao río, pero mentres a nai non chegue, que han facer si a leña xa está partida e na tele non hai que ver. Elena suspendida no balcón da casa da ...
historiasdamanola.blogspot.com
HISTORIAS DA MANOLA: Down down mamá
http://historiasdamanola.blogspot.com/2015/07/down-down-mama.html
Entre a Limia e Compostela haiche un buraco, grande coma un mundo. Xa ves, pouco se pode facer con el. Pero se está moi guapo. e que sorriso ten, non si, Pedro? Segue sen falar nada, porque cando veu, si. que el estivo en Amencer até os 18 anos, pero despois. Xa pero agora está moi ben e treméndamente guapo -cara el. Claro que se falara. Xa, vostede coidouno como puido. Antes era o que había. E agora xa non podo. porque mira, estou moi mal dos ósos, cústame subi-las escaleiras, e teño diabetes. A presenz...
historiasdamanola.blogspot.com
HISTORIAS DA MANOLA: Suicida
http://historiasdamanola.blogspot.com/2015/06/suicida.html
Entre a Limia e Compostela haiche un buraco, grande coma un mundo. Non hai misterios na lama enchida de vermes, nin nas tripas do animal podre, nin nos cornos da godalla. Nada que preguntarse na noite que hoxe me trae novos silencios quentes. Hai pola contra, algo de fantástico na humanidade nosa, unhas ás de bolboretas ananas que non dan levantado as súas veas do chan que anciña o camiño. Nin hai iso, nin texto que encher na contra das fiestras que supura nindioses. Nela Valado A Nena. O conto é unha pe...
historiasdamanola.blogspot.com
HISTORIAS DA MANOLA: Kiss up kick down
http://historiasdamanola.blogspot.com/2015/06/kiss-up-kick-down.html
Entre a Limia e Compostela haiche un buraco, grande coma un mundo. Kiss up kick down. Semella que a alguén se lle está a queima-la tortilla. Nela Valado A Nena. Enviar por correo electrónico. Gomitado para No alto do Furriolo. Publicar un comentario en la entrada. Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom). TERRA DA FRATERNIDADE: Homenaxe a Zeca Afonso (nota: comeza no minuto 28). A unidade emotiva consíguese no conto pola ousesión do que ten de sobrevivir. Vai indo, non si? Imaxes de Ana Valado. E pude es...
historiasdamanola.blogspot.com
HISTORIAS DA MANOLA: Blood
http://historiasdamanola.blogspot.com/2015/06/blood.html
Entre a Limia e Compostela haiche un buraco, grande coma un mundo. Xose espera na estación por riba das plataformas, as razóns polas que Carla se despediu del o venres de Dolores, no comezo da semana santa e, por que non volveu falar con el ata que a atoparon detrás do colector, encollida entre o lixo e desenfundada de realidade. A pel do seu corpo estaba cheíña de rabuñaduras e no cóbado esquerdo tiña escrito con tinta de bic blood. Colléronse sen embargo na aperta do veleno e, mercaron cueiros que comp...
historiasdamanola.blogspot.com
HISTORIAS DA MANOLA: Ho´ brother
http://historiasdamanola.blogspot.com/2015/06/ho-brother.html
Entre a Limia e Compostela haiche un buraco, grande coma un mundo. E no solar quedou algo así como a codia da alma do Xoán. Bébedo como andaba sempre, non foi de estrañar que no seu espírito non tivese tempo para máis, que no máis acá non perdoan un desprezo tan groseiro para co corpo. Pero era o Xoán moi teimudo, e non arriscaba. Saír daquilo era deixa-lo seu solpor para subirse a un carro de chorimas enchido de toxos que lle terían xeografiado a asistenta e o pañoco. Moi bos días, Guayas. O conto é unh...
SOCIAL ENGAGEMENT