kojaie313.blogfa.com

hiche.blogfa.com

خیس ... -

http://www.hiche.blogfa.com/post-18.aspx

خنده را تا ياد دارم، شاد و شيرين و شكرريز است. چهرههايي هست اما اين زمان. پيش چشم ما و پيرامونمان. خندههاشان شوم و تلخ و نفرتانگيز است. سنگدل جمعي كه ميخندند خوش،. غافلاند اينان كه چشم روزگار. با سرانجام چنين خوش خندههايي آشناست. گريههايي در پي اين خندههاست! نوشته شده در بیستم اسفند ۱۳۸۹ساعت توسط سراب. چرا آقا نمی آيد؟ اشکی در گذر گاه تاریخ. جوهربرای عشق،جوهر برای مرگ. در غربت احساساتم می گریم. شاید در آن بیابان، اشک هایم. برای تشنه ای حیات باشد. آسمان شبهای من خالی ست. اس ام اس های داغ داغ.

hiche.blogfa.com

خیس ... -

http://www.hiche.blogfa.com/post-19.aspx

نفس مي زند موج. نفس مي زند موج. ساحل نمي گيردش دست. پس مي زند موج . فغاني به فرياد رس مي زند موج! من آن رانده مانده بي شكيبم. كه راهم به فريادرس بسته. زمين زير پايم تهي مي كند جاي. زمان در كنارم عبث مي زند موج! نه در من غزل مي زند بال. نه در دل هوس مي زند موج . رها كن ، رها كن. كه اين شعله خرد چندان نپايد. يكي برق سوزنده بايد. كزين تنگنا ره گشايد. كران تا كران خار و خس مي زند موج! گر اين نغمه ، اين دانه اشك. درين خاك ، روئيد و باليد و بشكفت. پس از مرگ بلبل ببينيد. چه خوش بوي گل در قفس مي زند موج!

hiche.blogfa.com

خیس ... -

http://www.hiche.blogfa.com/post-15.aspx

شاید این نغمه، تک آوازیست از آن سوی بهار. که دراین وادی بی حس خزان. به تلاطم، وزشی، داد دلم را به باد. که در آن سو شاید. زندگی بر پا است. و خزانش چو بهار. زنده و حسدار است. و به آغاز بهار. و به آغاز نسیم خنک اسپند ماه. که دل غمزده ام داد به باد. گرچه سوگند طلوع، سخت فراموشکار است. دل من از سر شب تا دم صبح. زنده و بیدار است. و به اندازه موج همه دریاها. و به عشق منش ساحلها. تشنه و بی تاب است. نوشته شده در نوزدهم بهمن ۱۳۸۹ساعت توسط سراب. چرا آقا نمی آيد؟ اشکی در گذر گاه تاریخ. جوهربرای عشق،جوهر برای مرگ.

hiche.blogfa.com

خیس ... - اشکی در گذر گاه تاریخ

http://www.hiche.blogfa.com/post-22.aspx

اشکی در گذر گاه تاریخ. از همان روزی که دست حضرت قابیل. گشت آلوده به خون حضرت هابیل. از همان روزی که فرزندان آدم. صدر پیغام آوران حضرت باری تعالی. زهر تلخ دشمنی در خونشان جوشید. آدمیت مرد،گرچه آدم زنده بود! از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند. از همان روزی که با شلاق و خون دیوار چین را ساختند. آدمیت مرده بود،بعد،دنیا،هی پر از آدم شد و این آسیاب،. گشت و گشت،قرن ها از مرگ آدم هم گذشت. قرن ما روزگار مرگ انسانیت است! من که از پژمردن یک شاخه گل،. از نگاه ساکت یک کودک بیمار،از فغان یک قناری در قفس،.

hiche.blogfa.com

خیس ... -

http://www.hiche.blogfa.com/post-4.aspx

چتر ها را باید بست. زیر باران باید رفت. فکر را خاطره را زیر باران باید برد. با همه مردم شهر زیر باران باید رفت. دوست را زیر باران باید دید. عشق را زیر باران باید جست. زیر باران باید بازی کرد. زیر باران باید چیز نوشت. زندگی تر شدن پی در پی. زندگی آب تنی کردن. در حوضچه ی اکنون است. نوشته شده در یازدهم آبان ۱۳۸۹ساعت توسط سراب. چرا آقا نمی آيد؟ اشکی در گذر گاه تاریخ. جوهربرای عشق،جوهر برای مرگ. در غربت احساساتم می گریم. شاید در آن بیابان، اشک هایم. برای تشنه ای حیات باشد. آسمان شبهای من خالی ست.

hiche.blogfa.com

خیس ...

http://www.hiche.blogfa.com/9201.aspx

چرا آقا نمی آيد؟ سلام بچه ها، لطفا از روی متن زير کپی نکنيد و جايی هم ننويسيدش. من با کمندی در کمينت می نشينم که تو کمتر از کعبه نيستی.که کيوان و کواکب کوتاهی از کبر و کمال تو را کام دارند.در کنج کارهای تاريک من کجاوه ای از کابوس کنگر ای از کفر کريه دارد.کجايی که آن را با تو به کوره ای از توبه سپارم؟ کجاست کوی پر ز مشک کبير کمالت که کنون هوسش دارم؟ روزی بر کرسی پادشاهی دو عالم کلمه ی الله اکبر را سرخواهی داد و تکثير و کاستی ها را پاک می کنی و با کائنات يک صدا کتاب خدا را می خوانی. چرا خوابم نمی آيد؟

hiche.blogfa.com

خیس ... - آه بارن

http://www.hiche.blogfa.com/post-14.aspx

ريشه در اعماق اقيانوس دارد - شايد -. اين گيسو پريشان كرده. بيد وحشي باران . يا ، نه ، دريايي است گويي ، واژگونه ، بر فراز شهر ،. هر زماني كه فرو مي بارد از حد بيش. ريشه در من مي دواند پرسشي پيگير ، با تشويش :. رنگ اين شب هاي وحشت را. تواند شست آيا از دل ياران؟ چشم ها و چشمه ها خشك اند . روشني ها محو در تاريكي دلتنگ ،. همچنان كه نام ها در ننگ! هرچه پيرامون ما غرق تباهي شد . آه ، باران ،. اي اميد جان بيداران! بر پليدي ها - كه ما عمري است در گرداب آن غرقيم -. آيا، چيره خواهي شد؟ چرا آقا نمی آيد؟

hiche.blogfa.com

خیس ... - آخرین جرعه

http://www.hiche.blogfa.com/post-21.aspx

من مناجات درختان را هنگام سحر. رقص عطر گل یخ را با باد. نفس پاک شقایق را در سینه ی کوه. صحبت چلچه ها را با صبح. نبض پاینده ی هستی را در گندم زار. گردش رنگ و طراوت را در گونه ی گل. همه را می شنوم،می بینم،من به این جمله نمی اندیشم. به تو می اندیشم. ای سراپا همه خویی،تک و تنها به تو می اندیشم. همه وقت، همه جا، به هرحال که باشم به تو می اندیشم. تو بدان این را،تنها تو بدان. تو بیا،تو بمان با من،تنها تو بمان. جای مهتاب به تاریکی شب ها تو بتاب. من فدای تو،به جای همه گل ها تو بخند،تو بخند. در رگ ساغر هستی تو بجوش.

hiche.blogfa.com

خیس ... - خانه ی دوست کجاست؟

http://www.hiche.blogfa.com/post-3.aspx

خانه ی دوست کجاست؟ که از باغ خدا سبز تر است. عشق به اندازه ی پر های صداقت آبی ست. می روی تا ته آن کوچه. که از پشت بلوغ. سر به در می آرد. پس به سمت گل تنهایی می پیچی. دو قدم مانده به گل. پای فواره ی جاوید اساطیر می مانی. و تو را ترسی شفاف فرا می گیرد. در صمیمیت سعیال فضا. خش خشی می شنوی. رفته از کاج بلندی بالا. جوجه بردارد از لانه ی نور. و از او می پرسی خانه ی دوست کجاست. نوشته شده در یازدهم آبان ۱۳۸۹ساعت توسط سراب. چرا آقا نمی آيد؟ اشکی در گذر گاه تاریخ. جوهربرای عشق،جوهر برای مرگ. برای تشنه ای حیات باشد.

hiche.blogfa.com

خیس ... - دست هامان نرسیده است به هم...

http://www.hiche.blogfa.com/post-10.aspx

دست هامان نرسیده است به هم. از دل و دیده گرامی تر هم آیا هست؟ دست ، آری ز دل و دیده گرامی تر: دست! زین همه گوهر پیدا و پنهان در تن و جان ، بی گمان دست گرانقدر تر است. هرچه حاصل کنی از دنیا دستاورد است! هرچه اسباب جهان باشد در روی زمین، دست دارد همه را زیر نگین، سلطنت را که شنیده است چنین؟ شرف دست همین بس که نوشتن با اوست، خوش ترین مایه ی دلبستگی من با اوست. وه چه نیروی شگفت انگیزی ست ، دستهایی که به هم پیوسته است! به یقین هر که به هر جای درآید از پای ، دستهایش بسته است! خواه در ساختن فردایی.