goas.wordpress.com
Αποφευχθέν ατύχημα | Ιστοριες για αγριους...
https://goas.wordpress.com/2010/06/29/atyxhma
Ιστοριες για αγριους…. 29 Ιουνίου, 2010. Ήτο ημέρα απεργίας γενικής κι ολοσχερούς. Πλήθη ή, ίσως και, στίφη εργαζομένων γιόμιζαν τες κεντρικές οδούς και την πολιτειακήν πλατείαν της πρωτευούσης, κρατώντες πανό και κραδαίνοντες σημαίες του αγώνος και άλλων ευφάνταστων ροπαλικών χρήσεων. Η συνομιλία μετά της συνοδού μου, με άργησε από το να προσέξω κάτι τις το παράωρον και το ασύνηθες. Έλειπε μια κατηγορία ηλικιακή, σχετικώς ευρεία και πολυμελής. Δια να μπορούν να απεργούν όλοι αυτοί οι βολεμένοι. Εβιάζετο...
goas.wordpress.com
Λαϊκαί εκδηλώσεις εις οχλοκρατικάς κοινωνίας | Ιστοριες για αγριους...
https://goas.wordpress.com/2009/08/03/laikai-ekdhlwseis
Ιστοριες για αγριους…. Laquo; Θεάτρου σφράγισις (έργον δια έναν κομπάρσον). Λαϊκαί εκδηλώσεις εις οχλοκρατικάς κοινωνίας. 3 Αυγούστου, 2009. Ετούτοι οι ανθρώποι, ήσυχοι επί το πλείστον, ευσεβείς κατά τεκμήριον, μήτε πλούσιοι, ούτε και φτωχούληδες, βαδίσανε εξ’ ίσου την ανηφορικήν απόστασιν από τα πάρκινγκ των προσφάτως επιχορηγηθέντων οχημάτων των ως και τες ωρισμένες μαρμάρινές των θέσεις. Φύγε από τη θυμέλη! Ολίγα χιλιόμετρα (ή, επί το σεβασμιώτερον, στάδια) πιο κείθε, εις το μέρος απ’ όπου ήλθανε οι π...
goas.wordpress.com
Αμαρτίαι γονέων | Ιστοριες για αγριους...
https://goas.wordpress.com/2010/02/16/amartiai-gonewn
Ιστοριες για αγριους…. Laquo; Υπέρ Αλεξίου μικρού. 16 Φεβρουαρίου, 2010. Εις τους βυζαντινούς καιρούς, κατά τους κύκλους των δυναστειών εφαίνετο πειραματικώς να επαληθεύεται το συντηριτικόν, μάλλλον ρητόν περί της τοκοχρεωλυσίας των αμαρτωλών πράξεων από γενεάς εις γενεάν. Ο όποιος… ελληνισμός, τελικά, επορεύετο συχνά δια της μεταχρονολογήσεως των αμαρτιών του…. Κάθε γενιά κληροδοτεί στις νεότερες τα προβλήματα και τα κέρδη της. Ο δείμος του πολίτη. 18 Απριλίου, 2010 at 08:16. Γράψτε το σχόλια σας εδώ.
goas.wordpress.com
Έχοντες. | Ιστοριες για αγριους...
https://goas.wordpress.com/2010/07/13/exontes
Ιστοριες για αγριους…. Laquo; Αποφευχθέν ατύχημα. 13 Ιουλίου, 2010. Το λεωφορείον περίμενε εις το σταθμό του Κιάτου τους υπεράριθμους αποβιβασθέντες του εξ’ Αθηνών συρμού. Ο οδηγός, ήρεμος, με τον δικαιωματικόν φραπέν και το δικαιωματικόν τσιγάρο εις τες χείρες του, θωρούσε μεταξύ άλλων ταλαιπωρημένων επιβατών (ξένων κυρίως, μαθημένων πως τα τρένα κάνουν καλά την εργασίαν της μετακινήσεως) τα ταλαίπωρα μεν, θαυμαστά δε, κολωμέρια μιας καλλονής μεσογειακού τύπου μεν, ξενόγλωσσης δε. Ο προϊστάμενος, καθήμε...
goas.wordpress.com
Άρνησις | Ιστοριες για αγριους...
https://goas.wordpress.com/2010/05/26/arnisis
Ιστοριες για αγριους…. Laquo; Αμαρτίαι γονέων. 26 Μαΐου, 2010. Ο πατήρ πάσχων διεγνωσμένως από διαβήτην συνέχιζε να πίνει το καλό κρασάκι που αλλότριος φίλος αυτού του είχε προσκομίσει από τ’ αμπέλια του τα καλά στην Αιγιάλειαν. Το χρώμα του οίνου ροδαλόν και το κρασί ρετσινωμένο, ως εις τον πατέραν ήρεσε κι ακόμ’ αρέσει. Η μήτηρ, ευρωπαία την καταγωγήν, άρα στρυφνή κι επίμονος, του εζητούσε να κάμει καμιάν εξέτασιν , να πίνει λίγο πιο λίγο κι ακόμη λιγότερο και ούτω καθ’ εξής. Σκυθρωπός, τιμωρημένος, αν...
goas.wordpress.com
Εκπρόσωποι τύποις | Ιστοριες για αγριους...
https://goas.wordpress.com/2010/09/19/ekproswpoi-typoi
Ιστοριες για αγριους…. 19 Σεπτεμβρίου, 2010. Ενεφανίσθησαν άλλοτε, μετά μασκών και μεταμφιέσεων, να ανταγωνίζονται (μετά ή άνευ, ποιος ξέρει) άμιλλας και με μάχες υπογείους δια το ποίος εξ’ αυτών θα ήτο νικητής του θησαυρού. Του κρυμμένου. Ποιότηταν εκφράζων ο ένας, ποσότηταν ο άλλος. (Διάφοροι λέγουν για τον πρώτον ότι ούτως εδικτυώθη εις την πόλιν, δια τον δεύτερον πώς έτσι ηύξησε τον πλούτον του). Δεν ξεύρω αν ήτο ποτέ κάτι άλλον, δια να είμαι ειλικρινής. 21 Σεπτεμβρίου, 2010 at 12:16. Η γενιά των 700.
goas.wordpress.com
Υπέρ Αλεξίου μικρού. | Ιστοριες για αγριους...
https://goas.wordpress.com/2009/09/29/yper_ale3iou_mikrou
Ιστοριες για αγριους…. Laquo; Λαϊκαί εκδηλώσεις εις οχλοκρατικάς κοινωνίας. 29 Σεπτεμβρίου, 2009. Ο καλός μικρός ετίναξε την χείραν του κηδεμόνος αυτού και πηλάλησεν ελεύθερος είς το πάρκον και εις τα παιχνίδια ούλα ανήλθε. Και εις την τραμπάλαν και εις την κούνιαν και, τελικώς, εις την τζουλήθραν. Ο κηδεμών, βλοσυρός ως τα πλούτη ενοχικώς τον εδίδαξαν, στραβοκοιτούσε τον μικρόν:. Αλέξη, θα χτυπήσεις! Ηκούσθη να φωνάζει με την υπόκωφον φωνή του. Όταν, όμως, ο μικρός είδεν τον κόσμον μέσα στο κάποτες παντ...
