aniink.wordpress.com
ძალით “საახალწლო” პოსტი | ani's blog
https://aniink.wordpress.com/2015/12/31/436
ძალით “საახალწლო” პოსტი. December 31, 2015. December 31, 2015. 31 დეკემბერია და ყველა აჯამებს გასულ წელს, ყველა ახალ გეგმებს აწყობს, აპირებს ახალი წლიდან შეცვალოს რაიმე საკუთარ ცხოვრებაში ან თავში უკეთესობისკენ…. იტვირთება. . . ზარადუსტრა გვეუბნება: იფიქრეთ ახალი წლის დღეებშიც. გაჭუჭყიანებული ფეხსაცმელი თუ მარტოსულად ყოფნა უნივერსიტეტში- რისთვის ღირს წუთების გამოყოფა და ტვინის ჭყლეტა. Leave a Reply Cancel reply. Enter your comment here. Fill in your details below or click an icon to log in:. On our time ...
aniink.wordpress.com
August | 2015 | ani's blog
https://aniink.wordpress.com/2015/08
დადებითი ყველაფერშია… მეტროს ვაგონში გატარებული საათები. August 31, 2015. September 3, 2015. ძალიან მიყვარს მისალმების ეს ფორმა, ყველაზე კეთილად ჟღერს, მაგრამ თუ ძველმოდური ან ბანალური გგონივართ, გეგონოთ, არ მაქვს პრობლემა). აი, ჩემი მეორე პოსტიც დაიწყო. ჩემი თქმა არ გჭირდებათ, ისედაც იცით, რომ ადამიანები ეგოისტები ვართ და სწორედ ამ თვისების გამო(ანუ მე რომ არ დამავიწყდეს) გადავწყვიტე დავწერო იმ მოგონებებზე, რომლებიც წელს (პრინციპში წინა წელსაც მოიცავს) მასწავლებელთან სიარულისას გზად დამიგროვდა. ეხლა, ალ...
aniink.wordpress.com
ani's blog
https://aniink.wordpress.com/2015/10/16/188
October 16, 2015. October 22, 2015. შევხვდები კარგ, დიდი ხნის უნახავ ადამიანს, გამიხარდება,დამაფიქრებს. მასთან ლაპარაკში აღმოვაჩენ, როგორი ამოუცნობი, unpredictable არის მომავალი და შესაბამისად სრულიად გასაოცრად შეიძლება წარიმართოს შენი ცხოვრება, როგორი მაგარი რაღაცების გაკეთება შეიძლება, რომ შესაძლოა ერთ დღეს შენც სხვა ისეთივე სასიამოვნოდ გაკვირვებული დატოვო, როგორც მან დაგტოვა დღეს. ეხლა, საბოლოოდ, იმის თქმა მინდა, რომ ადამიანი სხვა არაფერია, თუ არა ფიქრებისა და აზრების კორიანტელი. ჩვენი ფიქრები გვქ...
aniink.wordpress.com
ზარადუსტრა გვეუბნება: იფიქრეთ ახალი წლის დღეებშიც | ani's blog
https://aniink.wordpress.com/2015/12/28/ზარადუსტრა-გვეუბნება-იფ
ზარადუსტრა გვეუბნება: იფიქრეთ ახალი წლის დღეებშიც. December 28, 2015. December 28, 2015. დღეს მინდა დაგაფიქროთ. თუ სხვანაირად გგონიათ გეტყვით, რომ ფიქრი მარტოობაში ჩნდება და არსად სხვაგან. ეს ჭეშმარიტად ასეა, მაგრამ მე არ მენდოთ, თავად დაფიქრდით და გაიაზრეთ (არ მინდა ვინმესთვის ავტორიტეტულ ადამიანად ვიქცე და ბრმად მიიღოს ჩემი აზრები. ეს ყველაზე მიუღებელი იქნებოდა ჩემთვის). თუ მზად ხართ მომისმინეთ, თუ არადა არ წაიკითხოთ ეს პოსტი და გააგრძელეთ ცხოვრება ფიქრის გარეშე. ხალხს ხომ ეს არ უნდა, ისინი მშვიდად, ბე...
aniink.wordpress.com
September | 2015 | ani's blog
https://aniink.wordpress.com/2015/09
ვინ ჩაწვდება ცაში მომზირალი ადამიანის სულს… თავისუფლების ძიება სახლის პირობებში “დჰარმის მაწანწალებთან” ერთად. September 26, 2015. September 26, 2015. 8220;ძველი ბიდონით წყლიდან ვარსკვლავები ამოვხაპე”- ამ ფრაზამ გააღიმა სრულიად ჩემი სული და სხეული ჯეკ კერუაკის ”დჰარმის მაწანწალების” კითხვისას. ვინც სკეპტიკურად უყურებთ ჩემ აზრს ახლავე გეტყვით მე როგორ ვაღწევ თავისუფლების შეგრძნებას. წეღან ვახსენე, სიმსუბუქეს ვგრძნობ-მეთქი, ეს წიგნის კითხვამ განმაცდევინა და არა, მაგალითად, პარაპლანით ფრენამ, რასაც ჩვენი წი...
aniink.wordpress.com
Beauty and the beast სინამდვილეში Beauty and beauty არის | ani's blog
https://aniink.wordpress.com/2015/12/03/beauty-and-the-beast-სინამდვილეში-beauty-and-beauty-არის
Beauty and the beast სინამდვილეში Beauty and beauty არის. December 3, 2015. დიდი ხანია არ დამიწერია პოსტი და რა ძნელი ყოფილა ხელახლა აქ დაბრუნება. გადავეჩნიე წერას… ამასობაში გავიდა შემოდგომა- ჩემი საყვარელი სეზონი… ყველა სეზონი ხომ ლამაზია, მაგრამ შემოდგომა მაინც ყველაზე ლამაზად მიმაჩნია… და აი, აქ დავფიქრდი რა არის ზოგადად სილამაზე თავისი არსით? როგორ აღვიქვამთ მას ჩვენ? ახლა დასკვნაზე გადავალ, ანუ იმაზე რაც თქვენ მინდა მოგიწოდოთ ამ პოსტით. მოკლედ, იფიქრეთ იმაზე თუ რა გეჩვენებათ ლამაზად, ძალიან ხში...
aniink.wordpress.com
გაჭუჭყიანებული ფეხსაცმელი თუ მარტოსულად ყოფნა უნივერსიტეტში- რისთვის ღირს წუთების გამოყოფა და ტვინის ჭყლეტა | ani's blog
https://aniink.wordpress.com/2016/05/11/გაჭუჭყიანებული-ფეხსაცმე
გაჭუჭყიანებული ფეხსაცმელი თუ მარტოსულად ყოფნა უნივერსიტეტში- რისთვის ღირს წუთების გამოყოფა და ტვინის ჭყლეტა. May 11, 2016. ახალი წლის მერე არ დამიწერია, მაგრამ არ არის საგანგაშო ჩემთვის ეს საკითხი, რატომ არ არის და რა მექნა თუ არ მეწერინებოდა? განა თემები არ მქონდა, საფიქრალი არ მქონდა, უბრალოდ ვერ ვწერდი. აი, ბლოგერი რომ მაგას იტყვის, ეგრევე unfollow უნდა გაუკეთო. მაშინ რაღას ვიბრძვი და ვწვალობ, წავიდე და მივხედო ჩემ ცხოვრებას არ ჯობია? ან ეს რას ფიქრობს? საერთოდ რას ფიქრობენ, არავინ ხმას რომ არ იღებს?
aniink.wordpress.com
October | 2015 | ani's blog
https://aniink.wordpress.com/2015/10
October 16, 2015. October 22, 2015. შევხვდები კარგ, დიდი ხნის უნახავ ადამიანს, გამიხარდება,დამაფიქრებს. მასთან ლაპარაკში აღმოვაჩენ, როგორი ამოუცნობი, unpredictable არის მომავალი და შესაბამისად სრულიად გასაოცრად შეიძლება წარიმართოს შენი ცხოვრება, როგორი მაგარი რაღაცების გაკეთება შეიძლება, რომ შესაძლოა ერთ დღეს შენც სხვა ისეთივე სასიამოვნოდ გაკვირვებული დატოვო, როგორც მან დაგტოვა დღეს. ეხლა, საბოლოოდ, იმის თქმა მინდა, რომ ადამიანი სხვა არაფერია, თუ არა ფიქრებისა და აზრების კორიანტელი. ჩვენი ფიქრები გვქ...
aniink.wordpress.com
ani's blog | aniink.wordpress.com | Page 2
https://aniink.wordpress.com/page/2
Amélie ბედნიერებას სხვების დახმარებაში პოულობს… ეს ქვეყანა თანაგრძნობაზეა დამყარებული? September 25, 2015. September 25, 2015. ბედნიერება კეთილის ქმნაშია- თქვა ერთხელ დოსტოევსკიმ, სადღაც მეცხრამეტე საუკუნეში. მან პასუხი გასცა ადამიანების მარადიულ კითხვას, რაშია ბედნიერება? ყველას ხომ ეს უნდა…. ამელი გამახსენდა- გმირი ფილმიდან Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. იმ დღეს ერთ კითხვარს ვავსებდი, სადაც ასეთი კითხვა შემხვდა:” მიგაჩნიათ თუ არა, რომ ქვეყანა თანაგრძნობაზეა დაფუძნებული? September 18, 2015. მოკლედ...
aniink.wordpress.com
anijibghashvili | ani's blog
https://aniink.wordpress.com/author/anijibghashvili
გაჭუჭყიანებული ფეხსაცმელი თუ მარტოსულად ყოფნა უნივერსიტეტში- რისთვის ღირს წუთების გამოყოფა და ტვინის ჭყლეტა. May 11, 2016. ახალი წლის მერე არ დამიწერია, მაგრამ არ არის საგანგაშო ჩემთვის ეს საკითხი, რატომ არ არის და რა მექნა თუ არ მეწერინებოდა? განა თემები არ მქონდა, საფიქრალი არ მქონდა, უბრალოდ ვერ ვწერდი. აი, ბლოგერი რომ მაგას იტყვის, ეგრევე unfollow უნდა გაუკეთო. მაშინ რაღას ვიბრძვი და ვწვალობ, წავიდე და მივხედო ჩემ ცხოვრებას არ ჯობია? ან ეს რას ფიქრობს? საერთოდ რას ფიქრობენ, არავინ ხმას რომ არ იღებს?