mortal-cross.mihanblog.com

atashkhamosh1.blogfa.com

آتش خاموش

http://www.atashkhamosh1.blogfa.com/8812.aspx

رد پای ابر راهی. ساحل شني - تمنا. خيز و در چشم غم آلوده ي ما. رقص كن سبزه ي نمناك بهاران آمد. نان خشكيده ي سهراب مگر نرم شود. با همان اشك كه از چشمه ي باران آمد. گوش مهجور علاجش نه بدست تو طبيب. اين علاجي است كه در صوت هزاران آمد. هر كه را ذوق به سر پنجه و برگي در دست. نكته هايي است كه بر صفحه نگاران آمد. تن عريان درختي كه به سرما مي سوخت. بين چه سبزينه ز پامال سواران آمد. بگذر از شب كينه منشين تا به غروب. روز دلدادگي و صحبت ياران آمد. كافري نيست اگر جام و قدح برگيريم. رفت طرار خزان فصل عياران آمد.

atashkhamosh1.blogfa.com

آتش خاموش

http://www.atashkhamosh1.blogfa.com/8707.aspx

رد پای ابر راهی. ساحل شني - تمنا. زندگي واژه ي بي معنا نيست. بهتر از اين بايد. تک تک ثانيه ها را فهميد. ساعت و گردش بي سرگيجه. ارزش هفته به تعطيلي اوست. باز هم شنبه رسيد. کفشها خسته تر از پاهايم. مرد بقال ندارد جنسي. گرچه از جنس من است. مغزمان پر شده از جهل شکم. بچه اي مي گريد. بايد اين کاغذرنگين باشد. آن قدر تا خفه گردد جيبت. تا که راهي باشد. و تنفس کند اين قلب ضعيف. فکر اين خط کشي عابر بيچاره نباش. نعش پلهاي هوايي انگار. که غبار آلود است. که کمان گشته کنون قامت او. فصل اين فاصله را باورکن.

atashkhamosh1.blogfa.com

آتش خاموش

http://www.atashkhamosh1.blogfa.com/8801.aspx

رد پای ابر راهی. ساحل شني - تمنا. فکرتي بود مرا تابکنم وصف بهار. سکته اي کرد قلم ماند در آن اول کار. گفتمش همدم من ره به طراوش تو مبند. گفت در ديده ي من نيست بجز گرد و غبار. گفتمش شبنم اشکي بزن و ديده بشوي. گفت در سينه غمي هست به خويشم بگذار. گفتمش گوش فلک کرشده من گوش فراخ. گفت از گوشه ي دل زخمه مزن نيش به تار. گفتمش مرکب عشقي به مرک ب بنشان. گفت راهي است در ان کشته بسي کهنه سوار. نوشته شده در چهارشنبه پنجم فروردین ۱۳۸۸ساعت 13:18 توسط حمید. Powered By BLOGFA.COM.

atashkhamosh1.blogfa.com

آتش خاموش

http://www.atashkhamosh1.blogfa.com/8604.aspx

رد پای ابر راهی. ساحل شني - تمنا. گوش کن گرچه ترا تاج غروری به سر است. یا که در اوج فلک شهپر تو بال و پر است. رو ز اول که تو را کار به جز گریه نبود. بهر مادر بخدا گریه ی تو نیشتر است. لحظه ای یاد کن از کودکی ات فصل نحیف. عاقل اندیشه کند مقصد ما بی خبر است. چون که از غنچه شدی نو گلی از با غ شباب. این طراوت تو بگو از چه در این باغ و بر است. با عزیزان تو نشستی به بطالت شب و روز. غافل از غربت چشمی که بر آن حلقه در است. پرده حایل زده ای مهر به دنیا دادی. دیده ی تنگ جهان آتشی از خشک و تر است.

atashkhamosh1.blogfa.com

آتش خاموش

http://www.atashkhamosh1.blogfa.com/8602.aspx

رد پای ابر راهی. ساحل شني - تمنا. کودکی سکسکه می کرد ز فقر. آب در کوزه نبود. سله ی دشت پر از مور و ملخ. بید آشفته تر از پیش ولی سایه نداشت. و نزاع مگس و زنبوری. مرغ عشقی که ندارد جفتی. سوختن چاره ی اوست. سرگذشتی که ندارد ققنوس. و شبانی که ندارد دامی. بجز از دام بلا. بندبندش همه در خاموشی. کام خشکیده ی یک کودک ناز. باد قاتق می کرد. نان خالی که نمی داند راه. پی بیراهه ی خویش. سنگ بر بسته دری می کوبید. صاحب خانه که از چله گذشت. و موذن می خواست. روی گلدسته اذانی گوید. اندکی مانده در این شهر ولی. بدل از حس وضو.

atashkhamosh1.blogfa.com

آتش خاموش

http://www.atashkhamosh1.blogfa.com/8511.aspx

رد پای ابر راهی. ساحل شني - تمنا. درکوچه های خاطره ، من خیس باران می شوم. با هر طپش در سینه ام ، مغموم یاران می شوم. با دفترم گویم سخن ، آه از نهادم می رود. صیاد بودم در خیال ، صید شکاران می شوم. غربت ندارد سایه ای ، در سرزمین آفتاب. ظلمت ندارد چاره ای ، چون نورباران می شوم. خوش حالتی را داشتم ، تا یار بودی در برم. عزم وطن چون می کنم ، یک از هزاران می شوم. برگونه های زرد من ، اشکی که غلطان می رود. وز ابر چشمانم کنون سبز بهاران می شوم. اکنون که راهی گشته ام ، غافل مباش ای همسفر. یه خودکار مشکی دارم. به عش...

atashkhamosh1.blogfa.com

آتش خاموش

http://www.atashkhamosh1.blogfa.com/8911.aspx

رد پای ابر راهی. ساحل شني - تمنا. اندوه مکن به خانه انبار. وز چهره ي خنده پرده بردار. منشين که طلوع در غروب است. سبزينه ي خويش را ميازار. بر ساعت خانه خيره تا کي. مرحم شو به لحظه هاي بيمار. بگذار قدم به راه معشوق. بگذر تو ازاين شکسته ديوار. م هري که به لب نهاده برچين. گر مستمعي نشد خريدار. آبي بزن از دو ديده رويت. آشفته ي خواب هاي بيدار. بر بال تو گر جراحتي هست. يک نسخه بخوان ز نطق عطار. پرواز کن از فراز رويا. بر چرخ و فلک زمانه مسپار. ترديد مکن قفس شکسته. شادينه بخوان ز ناي و منقار. اي راهي دشت بيقراري.

atashkhamosh1.blogfa.com

آتش خاموش

http://www.atashkhamosh1.blogfa.com/8607.aspx

رد پای ابر راهی. ساحل شني - تمنا. شیطان شبی از جنس ما. بذر محبت را ربود. با من بگو آه ای خدا. بذر شقاوت از که بود. بنشسته روی هر گلی. زنبور های بی عسل. با من بگو آه ای خدا. از گفته های بی عمل. با عقل در بیراهه ها. بی عقل باشد بهترین. بامن بگو آه ای خدا. شرمی نشسته بر جبین. از درد می نالد طبیب. بی اعتقادی در شفا. با من بگو آه ای خدا. یا ذکر و یا اسمی دوا. دست ترحم در قصاص. در لحظه ها چشمی نبود. با من بگو آه ای خدا. از روح خود در تار و پود. سرگیجه دارد این فلک. ما را به هر سو می برد. با من بگو آه ای خدا.

atashkhamosh1.blogfa.com

آتش خاموش

http://www.atashkhamosh1.blogfa.com/8804.aspx

رد پای ابر راهی. ساحل شني - تمنا. درايامي که مثقالي کرم بود. به کيلو صحبت از دهها گرم بود. درون سينه قلبي صاف ميزد. به جيبي تکه ناني در ورم بود. به پشت کس کسي خنجر نميزد. محبت قيمتش بيش از درم بود. نه مرغي بهر مسکن تار ميگشت. نه هر پيري ز خوبان حرم بود. نه رپ بود و نه ساسي بود و مانکن. همه مست و يکي باباکرم بود. دوچرخه بود مرکب بهر اعيان. نه کارت سوخت محتاج خرم بود. نه رودي سينه اش بي تاب ميشد. نه شخصي مالک باغ ارم بود. مرا مادر بزاد و زندگي داد. ندانستم کلاهي بر سرم بود. اگر پي برده بودم روز اول.

atashkhamosh1.blogfa.com

آتش خاموش

http://www.atashkhamosh1.blogfa.com/8601.aspx

رد پای ابر راهی. ساحل شني - تمنا. به لب رسید جان و زبان سد راه نشد. که من خموشم و آتش خوراک من است. بلای خسته ای شبی دو چشم بیقرار شد. رها ز بند و بندگی به تیر غم شکار شد. سپیده را بگو چرا ستاره می کنی خراب. نگاه من بر آسمان بگوشه وکنار شد. نه بخت می کند مدد نه مرگ می رسد ز راه. نمی کند صدا مرا کسی که در غبار شد. منم که تشنه مرده ام میان آب چشمه ها. یکی به کف سبو سبو چو نرگسی خمار شد. قلم به پنجه می رود مرکب از دو دیده ام. سپند سینه ام بگو بر آتشی دچار شد. جدا نشد دلم ز غم کجاست گوش آشنا.