samghan.blogfa.com

delestan7.blogfa.com

اشعار تنهایی عباس راه چمندی - آرزوي سفر

http://www.delestan7.blogfa.com/post-31.aspx

اشعار تنهایی عباس راه چمندی. مادرم كاش منم با تو سفر ميكردم. پا به پاي تو ازاين راه گذرمي كردم. شايد آن روزكه پرزد بدنت سوي بهشت. ديده بودي كه چه سان خاك به سرميكردم. گفته بودي چو روم زود ز در مي آيم. ديركردي تو ولي شكوه زدرميكردم. ديدگان سيهم گشت چو يعقوب سفيد. بس كه بر جاده چو ديوانه نظر ميكردم. مادر انصاف ندارد به خدا دورفلك. كودكي بودم و با گريه سحر ميكردم. شب كه زانوي تو درخواب مرا بالش بود. تا سحرپاي تو غرقاب گهر ميكردم. به خداوند قسم كودك مردي بودم! گريه پنهان ز دو چشمان پدر ميكردم.

delestan7.blogfa.com

اشعار تنهایی عباس راه چمندی - شب عید

http://www.delestan7.blogfa.com/post-46.aspx

اشعار تنهایی عباس راه چمندی. شب عید است و قلم مثل دلم می خندد. غم من پیر شد و رخت سفر می بندد. نکند عشق خرابم بکند در شب عید؟ سر و گوش دل من از چه سبب می جنبد؟ نوشته شده در یکشنبه ۱۳ اسفند۱۳۹۱ساعت 15:26 توسط عباس راه چمندی. به دلستان دلم دلشده ای دل نگذاشت. رد پایی ز دلش در دل بیدل نگذاشت. دل من اینهمه دل دل مکن و دل مفروش. کس بجزدل به دلت اینهمه مشکل نگذاشت. از مصر و اینگیلیس متنفرم, قرمه سبزی واسم کابوسه! آبشار نیاگاراواسم رویا.فک کنم دیگه بسه. راستی دنیای منم یالان دنیاست! آ موزش نگاهی دیگر.

delestan7.blogfa.com

اشعار تنهایی عباس راه چمندی - سوز دل

http://www.delestan7.blogfa.com/post-36.aspx

اشعار تنهایی عباس راه چمندی. زخم زبان این شمع پروانه را بسوزد. سوز گناه این جمع کاشانه را بسوزد. با ساقیان بگویید: می بر زمین مریزند. زیرا که این جسارت میخانه را بسوزد. درکیش ماحرام است می درپیاله ماندن. گر بیش از این بماند پیمانه را بسوزد. فرزانگان چه داننددیوانه راچه حال است؟ آه ار بر آرد از دل فرزانه را بسوزد! درمجلس می وچنگ برزاهدان رهی نیست. که این مجلس مقدس بیگانه را بسوزد. گر آشیان بسازید بر خرمن دو رنگی. برق نگاه شاهد این لانه را بسوزد. بر لوح دل کشیدم نقش رخ نگا ری. آ موزش نگاهی دیگر.

delestan7.blogfa.com

اشعار تنهایی عباس راه چمندی - پرستوی پر شکسته

http://www.delestan7.blogfa.com/post-47.aspx

اشعار تنهایی عباس راه چمندی. بشنو که صدای حسنین است که گویند:. ای کوچه تو با صاحب این دار چه کردی؟ زینب ز گلایه به در خانه خروشید :. که ای سوخته با مادر غمخوار چه کردی؟ تا دید زمان بغض علی تاب نیاورد. گفتا که علی با غم این یار چه کردی؟ شمشیر دوسر اشک ز مژگان و بصرریخت. این ها نشنیدند که با لشکر کفار چه کردی؟ هر چند که امروز نه در فکر نزاعی. ای شیر تو با روبه و کفتار چه کردی؟ مولا چه بلند است ازاین فاجعه فریادسکوتت. با جسم کبود و تن خونبار چه کردی؟ آن شب که پرستوی تو را بال شکستند. آبشار نیاگاراواسم رویا&...

delestan7.blogfa.com

اشعار تنهایی عباس راه چمندی - اعجاز

http://www.delestan7.blogfa.com/post-29.aspx

اشعار تنهایی عباس راه چمندی. خوشا روزي كه در ميخانه عشق. به گرد شاهد و ساقي نشستن. به لطف باده و شهد لب يار. دل ازغمهاي اين دنيا گسستن. چنان پروانه ها جان در كف دست. به گرد شعله هر شمع گشتن. نهادن دست اندردست ساقي. در غمخانه را درهم شكستن. به دور از پنجه بازو عقابان. كبوترگشتن و از بام جستن. نمودن سخره بر صياد خونخوار. گرفتن دانه و از دام رستن. سخن از پادشاهي و عزيزي. ز قعر سينه يك چاه گفتن. ز اشك ديده خوناب دشمن. براي دوستان دردانه سفتن. به جارو دسته مژگان معشوق. غبار از چهره عشاق رفتن. آ موزش نگاهی دیگر.

delestan7.blogfa.com

اشعار تنهایی عباس راه چمندی - فرشته. . .نه. .مادر

http://www.delestan7.blogfa.com/post-28.aspx

اشعار تنهایی عباس راه چمندی. فرشته . .نه. .مادر. صد بهشت ارزاني يك تار موي مادر است. عطرطوبي شمه اي ازعطر و بوي مادراست. جام كوثر نيست ما را باده ي مشكل گشا. چشم بي پرواي ما مست سبوي مادر است. او فرشته. نه, غلط گفتم نميدانم كه كيست. هركه باشد آسمان تسبيح گوي مادر است. كودك شيرين سخن چون لب به گفتن وا كند. اولين آوا ي او نام نكوي مادراست. چون كمي نالان شود آن كودك تب كرده اش. آنچه مي پاشد ز هم بغض گلوي مادر است. روح وجان را فرش بايد زير پاي مادران. ورنه جنت كي بهاي چشم و روي مادر است؟ آ موزش نگاهی دیگر.

delestan7.blogfa.com

اشعار تنهایی عباس راه چمندی - دروغ آینه

http://www.delestan7.blogfa.com/post-35.aspx

اشعار تنهایی عباس راه چمندی. عجبا اوج گناه است خدا گم شده است! گو به من كعبه كدام است؟ صفا گم شده است! بلبل آن سمت چمن ناز گلي را نكشيد. بوي گل در خلأ باد صبا گم شده است. اي خدا اين چه جهانيست كه ما ساخته ايم! همه جا صحبت عشق است و وفا گم شده است. برتن خسته ما مهر پرستار چه سود؟ كز دل مرده ی ما شوق شفا گم شده است. كشتي هستي ما راه به ساحل نبرد. در يم حادثه و موج بلا گم شده است. زردي روي مرا آينه هم راست نگفت! عجب از آينه ها صدق و جلا گم شده است! زر عشقي كه به دلهاست دگر مس شده است. آ موزش نگاهی دیگر.

delestan7.blogfa.com

اشعار تنهایی عباس راه چمندی - عصر بي كسي!

http://www.delestan7.blogfa.com/post-39.aspx

اشعار تنهایی عباس راه چمندی. بسي گشتم اينجا كسي يار نيست كسي را به كار كسي كار نيست. من اينجا ندارم كسي را سراغ كه قلبش سيه چون دل غار نيست! بگوباغبان راكه برخيزدازخواب دگر در گلستان به جز خار نيست! گل از بي كسي سهم گلچين شده كسي را از اين فاجعه عار نيست؟ نگوييد از اين پس كه آزاده است به سروي كه برشاخه اش سارنيست! قسم مي خورم آه پروانه است كه شمعي در اين محفل تار نيست! كلاغ آمد و بغض بلبل شكست كسي همچو بلبل چرا زار نيست؟ به ميخانه رفتم شبي در زدم ندانستم آن جا مرا بار نيست! رد پایی ز دلش در دل بیدل نگذاشت.

delestan7.blogfa.com

اشعار تنهایی عباس راه چمندی - سهراب منم تنهایم!

http://www.delestan7.blogfa.com/post-37.aspx

اشعار تنهایی عباس راه چمندی. تنهايي من بود ، صدا زد سهراب. پنجره ، فكر ، هوا ، عشق ، زمين را كشتند. مردمان گند به بار آوردند. بگذار بميرند ، شقايق به درك! آب را گل بكنند ، زير باران نروند. بوي ريحان ندهند ، سيب را هم نخورند. تنهايي من با تو سخنها دارد. چه دلت خوش بود! گل كردن آب ، خون كردن دل ، تو كدامي سهراب؟ شعرهايت هم بوي گل مي داد. پيشه ات نقش كشيدن ز پر ساده ي يك كفتر بود. اعدام گل سرخ به حكم دل شبدر بود. به ، خدا بر خورده. و دگر نيست در اين نزديكي. شايد هم خشم گرفته ز خدايان زمين. و سپس مي سوزد!