shaerejavan3.blogfa.com

divooneha.blogfa.com

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید

http://www.divooneha.blogfa.com/9004.aspx

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید. آرام و بی صدا. دست بر چشمانت می گذارد. پیش از آنکه نامش را حدس بزنی. بازی تمام می شود. نوشته شده در شنبه 25 تیر1390ساعت 7:19 بعد از ظهر توسط فاخته. ماه من غصه نخور زندگي جزر و مد داره. دنيامون يه عالمه ادم خوب و بد داره. ماه من غصه نخور زندگي خوب داره و زشت. خدا رو چه ديدي شايد فردامون باشه بهشت. ماه من غصه نخور پنجرمون بازه هنوز. باغچمون غرق گلاي عاشق و نازه هنوز. ماه من غصه نخور ماها که تب نمي کنند. ماها که از ادما کمک طلب نمي کنند. ماه من غصه نخور شمعدونيا صورتي اند. بيابي...

divooneha.blogfa.com

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید -

http://www.divooneha.blogfa.com/post-97.aspx

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید. چه خوش بود خاطرات کودکیم. آن روزها که همش رویا به سر داشتم، همش خوش بودمو خندان، بازیگوشی می کردم، گریه هایم بر سر اسباب بازیو زمین خوردن هایم بود چون از بس به این سو و آن سو می دویدم. چه خوش بود، خاطرات قدیمم، آن روزها که تنها دغدغه ام خوشی بود. شاید تنها، دلیلش ندانستن بود، نفهمیدن. نمیدانستم و فقط شاد بودم، نمی دانستمو فقط می خندیدنم. اما، همیشه برایم سوال بود! که چرا بزرگترهایم اخم دارندو غمناک، چرا مانند من خوش نیستندو خندان؟ ولی مگر بزرگ بودن چه عیبی دارد؟ گاهی گم میشوم...

divooneha.blogfa.com

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید

http://www.divooneha.blogfa.com/9103.aspx

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید. صبح دل انگيزی بود، آن دو راھب در حاليکه زير لب حمد و ثنای خدا می گفتند به سوی معبدشان. باز مي گشتند. راھب مسن تر در جلو راه مي رفت و راھب جوان با اندک فاصله ای در پی او. روان بود. در مسير گذر آنھا رودخانه اي بود، کم عمق و زيبا. در ساحل آن رودخانه دختري. جوان و زيبا ايستاده بود که مي ترسيد تنھا از آن رود بگذرد. با نزديک شدن راھب پير دختر زيبا. راھب من مي ترسم و نمي توانم از رودخانه رد شوم، کمکم کن از رود بگذرم". را روي شانه ھايش حمل مي كند. و به راھب جوان گفت:. است مي تواني چي...

divooneha.blogfa.com

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید

http://www.divooneha.blogfa.com/9008.aspx

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید. چه خوش بود خاطرات کودکیم. آن روزها که همش رویا به سر داشتم، همش خوش بودمو خندان، بازیگوشی می کردم، گریه هایم بر سر اسباب بازیو زمین خوردن هایم بود چون از بس به این سو و آن سو می دویدم. چه خوش بود، خاطرات قدیمم، آن روزها که تنها دغدغه ام خوشی بود. شاید تنها، دلیلش ندانستن بود، نفهمیدن. نمیدانستم و فقط شاد بودم، نمی دانستمو فقط می خندیدنم. اما، همیشه برایم سوال بود! که چرا بزرگترهایم اخم دارندو غمناک، چرا مانند من خوش نیستندو خندان؟ ولی مگر بزرگ بودن چه عیبی دارد؟ روزی،گوساله ا...

divooneha.blogfa.com

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید

http://www.divooneha.blogfa.com/9005.aspx

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید. درد نبودنت را جبران کنند. بیخوابی های شبانه من باشی. نوشته شده در شنبه 29 مرداد1390ساعت 2:50 قبل از ظهر توسط علی. فخر فروشی مکن . معشوق تو نیز به لطف قفس است که وفادار مانده . نوشته شده در چهارشنبه 26 مرداد1390ساعت 6:15 قبل از ظهر توسط علی. کرم زشت و تنها بود ، پیله بست ، پروانه شد،. زیبا شد و رفت ، حکایت توست با من اوج گرفتی شدی مال دیگری. نوشته شده در چهارشنبه 26 مرداد1390ساعت 6:15 قبل از ظهر توسط علی. تمام خنده های تلخ امروزم را می دهم ،. سرد است و من تنهایم. پ ر از کلیشه .

divooneha.blogfa.com

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید

http://www.divooneha.blogfa.com/9102.aspx

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید. زین پس تنها ادامه می دهم،در زیر باران. حتی به درخواست چتر هم جواب رد میدهم و کناری می اندازمش. میخواهم تنهایی ام را به رخ این هوای دو نفره بکشم! باران نبار من نه چتر دارم نه یار! با تو هوس عاشقی كردم. معنی عشق و تجربه كردم. بی تو برای تو گریه كردم. من قلبم و به تو هدیه كردم. چطور گیج می شوم. وقتی هرچه می گردم. در هیچ فرهنگ لغتی. نوشته شده در یکشنبه 10 اردیبهشت1391ساعت 0:14 قبل از ظهر توسط علی. ماجرای لحظاتی تا مرگ. حالش خیلی عجیب بود فهمیدم با بقیه فرق میکنه. گدا که میدیدم از...

divooneha.blogfa.com

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید -

http://www.divooneha.blogfa.com/post-99.aspx

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید. من در آن كوشش كه چون بندم دهان خويش را. دل در اين جوشش كه بفزايد فغان خويش را. شكوه ها هم مرهمي بر سينه ي مجروح نيست. در دهان بايد بسوزانم زبان خويش را. رنجها با نقش نو هر لحظه بر حيرت فزود. از كدامين رنگ بشناسم زمان خويش را. هر چه غم رنجم دهد در سينه جايش گرمتر. واي من كازرده سازم ميهمان خويش را. هر گلي افتد ز شاخي من بخاك افتم ز رنج. با نسيمي ميدهم از كف توان خويش را. چون شدم بي بال و پر خورشيد سوزانتر دميد. با پر خود هم نبستم سايبان خويش را. روز سختي كازمودم دوستان خويش را.

divooneha.blogfa.com

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید - ماجرای لحظاتی تا مرگ

http://www.divooneha.blogfa.com/post-103.aspx

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید. ماجرای لحظاتی تا مرگ. حالش خیلی عجیب بود فهمیدم با بقیه فرق میکنه. گفت : یه سوال دارم که خیلی جوابش برام مهمه. گفتم :چشم، اگه جوابشو بدونم، خوشحال میشم بتونم کمکتون کنم. گفت: یعنی دارم میمیرم دیگه. گفتم: دکتر دیگه ای، خارج از کشور؟ گفت: نه همه اتفاق نظر دارن، گفتن خارج هم کاری نمیشه کرد. گفتم: خدا کریمه، انشالله که بهت سلامتی میده. با تعجب نگاه کرد و گفت: یعنی اگه من بمیرم، خدا کریم نیست؟ فهمیدم آدم فهمیده ایه و نمیشه گول مالید سرش. گفتم: راست میگی، حالا سوالت چیه؟ گفتم: راست...

divooneha.blogfa.com

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید -

http://www.divooneha.blogfa.com/post-100.aspx

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید. یه پرستار استرالیایی بزرگترین حسرتهای آدمهای در حال مرگ رو جمع کرده و پنج حسرت رو که بین بیشتر آدمها مشترک بوده منتشرکرده. اولین حسرت: کاش جراتاش رو داشتم اون جوری زندگی میکردم که میخواستم نه اون جوری که دیگران ازم توقع داشتن. حسرت دوم: کاش این قدر سخت کار نمیکردم. حسرت سوم: کاش شجاعتاش رو داشتم که احساساتام رو به صدای بلند بگم. حسرت چهارم: کاش رابطههام رو با دوستام حفظ میکردم. حسرت پنجم: کاش شادتر میبودم. نوشته شده در دوشنبه ۲۸ فروردین۱۳۹۱ساعت ۲۳:۳۹ بعد از ظهر توسط علی.

divooneha.blogfa.com

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید -

http://www.divooneha.blogfa.com/post-96.aspx

به وبلاگ دیونه ها خوش آمدید. روزی،گوساله ای باید از جنگل بکری می گذشت تا به چراگاهش برسد.گوساله ی بی فکری بود و راه پر پیچ و خم و پر فراز و نشیبی برای خود باز کرد. روز بعد،سگی که از آن جا می گذشت،از همان راه استفاده کرد و از جنگل گذشت.مدتی بعد،گوساله راهنمای گله،آن راه را باز دید و گله اش را وادار کرد از آن جا عبور کنند. سال ها گذشت و آن خیابان،جاده ی اصلی یک روستا شد،و بعد شد خیابان اصلی یک شهر.همه از مسیر این خیابان شکایت داشتند،مسیر بسیار بدی بود. بی تو ترک برداشته ام. به هر بهانه ای دلم میشکند.