shaitoonak.blogfa.com

muhammed1991.blogfa.com

بسم رب المستوحشین

http://www.muhammed1991.blogfa.com/9204.aspx

بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است. در باغي رها شده بودم. نوري بيرنگ و سبك بر من مي وزيد. آيا من خود بدين باغ آمده بودم. و يا باغ اطراف مرا پر كرده بود؟ هواي باغ از من مي گذشت. و شاخ و برگش در وجودم مي لغزيد. كه لحظه اي بر مرداب زندگي خم شده بود؟ ناگهان صدايي باغ را در خود جاي داد،. صدايي كه به هيچ شباهت داشت. گويي عطري خودش را در آيينه تماشا مي كرد. هميشه از روزنه اي ناپيدا. اين صدا در تاريكي زندگي ام رها شده بود. سرچشمه صدا گم بود:. من ناگاه آمده بودم. خستگي در من نبود:.

muhammed1991.blogfa.com

بسم رب المستوحشین - درست یا غلط؟

http://www.muhammed1991.blogfa.com/post-48.aspx

بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است. بيراهه اي در آفتاب. خنده گلي در خواب ، دست پارو زن ما را بسته است. در پي صبحي بي خورشيديم، با هجوم گل ها چكنيم؟ جوياي شبانه نابيم، با شبيخون روزن ها چكنيم؟ آن سوي باغ ، دست ما به ميوه بالا نرسيد. وزيديم، و دريچه به آيينه گشود. به درون شديم، و شبستان ما را نشناخت. به خاك افتاديم ، و چهره "ما" نقش "او" به زمين نهاد. تاريكي محراب ، آكنده ماست. سقف از ما لبريز، ديوار از ما، ايوان از ما. از لبخند ، تا سردي سنگ : خاموشي غم. موج برون به صخره ما نمي رسد.

muhammed1991.blogfa.com

بسم رب المستوحشین - روزهای آخر در ق

http://www.muhammed1991.blogfa.com/post-46.aspx

بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است. روزهای آخر در ق. برتر از پرواز دريچه باز قفس بر تازگي باغ ها سر انگيز است. اما ، بال از جنبش رسته است. وسوسه چمن ها بيهوده است. ميان پرنده و پرواز ، فراموشي بال و پر است. در چشم پرنده قطره بينايي است : ساقه به بالا مي رود . ميوه فرو مي افتد.د. گرگوني غمناك است. نور ، آلودگي است. نوسان ، آلودگي است. رفتن ، آلودگي. پرنده در خواب بال و پرش تنها مانده است. چشمانش پرتوي ميوه ها را مي راند. سرودش بر زير وبم شاخه ها پيشي گرفته است. زندگی تمام زندگیم نیست.

muhammed1991.blogfa.com

بسم رب المستوحشین

http://www.muhammed1991.blogfa.com/9210.aspx

بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است. از شب ريشه سر چشمه گرفتم ، و به گرداب آفتاب ريختم. بي پروا بودم : دريچه ام را به سنگ گشودم. مغاك جنبش را زيستم. هشياري ام شب را نشكافت، روشني ام روشن نكرد:. من ترا زيستم، شتاب دور دست! رها كردم، تا ريزش نور ، شب را بر رفتارم بلغزاند. بيداري ام سر بسته ماند : من خابگرد راه تماشا بودم. و هميشه كسي از باغ آمد ، و مرا نوبر وحشت هديه كرد. و هميشه خوشه چيني از راهم گذشت ، و كنار من خوشه راز از دستش لغزيد. و هميشه من ماندم و تاريك بزرگ ، من ماندم و همهمه آفتاب.

muhammed1991.blogfa.com

بسم رب المستوحشین - دوباره....

http://www.muhammed1991.blogfa.com/post-47.aspx

بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است. بي تار و پود. پيكرم كنار نهر خروشان لغزيد. مرغي روشن فرود آمد. و لبخند گيج مرا برچيد و پريد. و بخار سرشكم را در شتاب شفافش نوشيد. نسيمي برهنه و بي پايان سركرد. و خطوط چهره ام را آشفت و گذشت. پيكرم را در ريشه سياهش بلعيد. و جاپايم را ربود. نگاهي به روي نهر خروشان خم شد:. خيالي از هم گسيخت. نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ دی۱۳۹۳ساعت22:15توسط طاها. یک خط یادگاری با زغال سوخته ای بر روی دیوار کلبه ی حسرت نوشتم. زندگی تمام زندگیم نیست. آبی مثل آسمان سارا.

muhammed1991.blogfa.com

بسم رب المستوحشین

http://www.muhammed1991.blogfa.com/9301.aspx

بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است. در سراي ما زمزمه اي ، در كوچه ما آوازي نيست. شب، گلدان پنجره ما را ربوده است. پرده ما ، در وحشت نوسان خشكيده است. اينجا، اي همه لب ها! لبخندي ابهام جهان را پهنا مي دهد. پرتو فانوس ما ، در نيمه راه ، ميان ما و شب هستي مرده است. ستون هاي مهتابي ما را ، پيچك انديشه فرو بلعيده است. اينجا نقش گليمي ، و آنجا نرده اي ، ما را از آستانه ما بدر برده است. بر چه باغي در نگشوديم ، كه عطر فريبي به تالار نهفته ما نريخت؟ اي همه كودكي ها! ستاره زهر از چاه افق بر آمد.

muhammed1991.blogfa.com

بسم رب المستوحشین

http://www.muhammed1991.blogfa.com/9211.aspx

بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است. در سراي ما زمزمه اي ، در كوچه ما آوازي نيست. شب، گلدان پنجره ما را ربوده است. پرده ما ، در وحشت نوسان خشكيده است. اينجا، اي همه لب ها! لبخندي ابهام جهان را پهنا مي دهد. پرتو فانوس ما ، در نيمه راه ، ميان ما و شب هستي مرده است. ستون هاي مهتابي ما را ، پيچك انديشه فرو بلعيده است. اينجا نقش گليمي ، و آنجا نرده اي ، ما را از آستانه ما بدر برده است. بر چه باغي در نگشوديم ، كه عطر فريبي به تالار نهفته ما نريخت؟ اي همه كودكي ها! ستاره زهر از چاه افق بر آمد.

muhammed1991.blogfa.com

بسم رب المستوحشین

http://www.muhammed1991.blogfa.com/9209.aspx

بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است. شوكران بنفش خورشيد را. در جام سپيد بيابان ها لحظه لحظه نوشيدم. و در آيينه نفس كشنده سراب. تصوير ترا در هر گام زنده تر يافتم. در چشمانم چه تابش ها كه نريخت! و در رگ هايم چه عطش ها كه نشكفت! آمدم تا ترا بويم،. و تو زهر دوزخي ات را با نفسم آميختي. به پاس اين همه راهي كه آمدم. غبار نيلي شب ها را هم مي گرفت. و غريو ريگ روان خوابم مي ربود. چه روياها كه پاره شد! و چه نزديك ها كه دور نرفت! و من بر رشته صدايي ره سپردم. كه پايانش در تو بود. آمدم تا ترا بويم،.

muhammed1991.blogfa.com

بسم رب المستوحشین

http://www.muhammed1991.blogfa.com/9205.aspx

بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است. در اين اتاق تهي پيكر. نگاهت به حلقه كدام در آويخته؟ و كليدشان در تاريكي دور شد. نسيم از ديوارها مي تراود:. گل هاي قالي مي لرزد. ابرها در افق رنگارنگ پرده پر مي زنند. باران ستاره اتاقت را پر كرد. و تو در تاريكي گم شده اي. پاهاي صندلي كهنه ات در پاشويه فرو رفته . درخت بيد از خاك بسترت روييده. و خود را در حوض كاشي مي جويد. تصويري به شاخه بيد آويخته :. كودكي كه چشمانش خاموشي ترا دارد،. گويي ترا مي نگرد. و تو از ميان هزاران نقش تهي. گويي مرا مي نگري. و من چه...

muhammed1991.blogfa.com

بسم رب المستوحشین

http://www.muhammed1991.blogfa.com/9304.aspx

بهترین چیز رسیدن به نگاهیست که از حادثه عشق تر است. روزهای آخر در ق. برتر از پرواز دريچه باز قفس بر تازگي باغ ها سر انگيز است. اما ، بال از جنبش رسته است. وسوسه چمن ها بيهوده است. ميان پرنده و پرواز ، فراموشي بال و پر است. در چشم پرنده قطره بينايي است : ساقه به بالا مي رود . ميوه فرو مي افتد.د. گرگوني غمناك است. نور ، آلودگي است. نوسان ، آلودگي است. رفتن ، آلودگي. پرنده در خواب بال و پرش تنها مانده است. چشمانش پرتوي ميوه ها را مي راند. سرودش بر زير وبم شاخه ها پيشي گرفته است. زندگی تمام زندگیم نیست.