zokaigrafo.blogspot.com
όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου: υστερόγραφο
http://zokaigrafo.blogspot.com/2012/07/blog-post_3236.html
Όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου. Όχι επειδή έχω κάτι συγκεκριμένο να σου πω,. Αλλά από ανάγκη να επικοινωνήσω. Και να πνίξω τη μελαγχολία μου. Και κάτι ακόμα,. Σου γράφω ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Που είσαι και πάντα θα είσαι. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Γεννώ τον ίδιο μου τον εαυτό. Σημαίνει, τέλος, είμαι διπλός.". Louis Timbal - Diclaux. Πόσο αγαπώ τους ήχους. Που πρέπει να κάνω ησυχία.
zokaigrafo.blogspot.com
όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου: ματαιοτης ματαιοτήτων
http://zokaigrafo.blogspot.com/2013/01/blog-post.html
Όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου. Όλος ο κόσμος μου γίνεται κομμάτια. Τίποτα δεν είναι όπως το πρωτοφαντάζομαι. Κάθετι έχει μία μυστήρια δομή και. Τα πάντα γύρω μου κρύβουν μία. Τόσο μεγάλη πλοκή που με κατατρώγει. Σαν να τρέχω σε έναν κυλιόμενο διάδρομο. Σαν να σκάβω μέσα στη λίμνη. Κι όλα να μοιάζουν πως μένουν ίδια,. Παρά το γεγονός ότι εγώ αλλάζω. Φοβάμαι να ζω σ' ένα κόσμο που δεν ορίζω. Με επιλογές τόσο στενά περιορισμένες. Που μου κλέβουν την επιλογή. Με πνίγει, πνίγει, πνίγει μέσα στον ατμό.
zokaigrafo.blogspot.com
όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου: αντίλαλοι
http://zokaigrafo.blogspot.com/2012/07/blog-post_1684.html
Όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου. Θέλω να πετάξω. Σώσε με. Σώσε με.". Δειλά δειλά βήματα, προχωρώ, ούτε ξέρω πού πάω,. Ψάχνω για τον Σταυρό Σου. Άκουσα πως εκεί θεραπεύεις. Το χρειάζομαι. Έχω μια θλίψη να φέρω μπροστά Σου. Κόσμος μαζεμένος εκεί που βρισκόταν. Ο κρεμάμμενος επί ξύλου. Το αίμα Του νωπό με τυλίγει, θεραπεύει, ντύνει. Και ζεστή αγάπη ολόγυρα, φόρεμα λευκό. Εκείνος το είπε ή εγώ;. Η φωνή του αντιλαλεί στην καρδιά μου. Εκείνος πρώτος μ' αγάπησε, αδύνατο ν' αντισταθώ;. Μοιραστείτε το στο Twitter.
zokaigrafo.blogspot.com
όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου: Αναζήτηση
http://zokaigrafo.blogspot.com/2013/05/blog-post_22.html
Όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου. Κοιτώ με μάτια κλεισμένα. Από τη βροχή,. Αυτά που τα άγγιξες και είδαν. Κοιτώ μέσα στις στροφές μου. Πώς θα αγκαλιάσω το αέρινο σώμα σου;. Πώς θα ακούσω ξανά τη φωνή σου. Και θα αλλάξω την πένα μου από πενθός σε χαρά;. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Γεννώ τον ίδιο μου τον εαυτό. Σημαίνει, τέλος, είμαι διπλός.". Louis Timbal - Diclaux. Πόσο αγαπώ τους ήχους.
zokaigrafo.blogspot.com
όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου: Εισαγωγικά
http://zokaigrafo.blogspot.com/p/blog-page.html
Όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου. Δεν ήταν αυτό το φόντο (template) για το blog που είχα στο μυαλό μου. Αλλά τώρα βιάζομαι. Καίγομαι να κρυφτώ στα γραπτά μου. Οι λέξεις μου ήταν πάντα το κρυφό μου μυστήριο. Ήταν φιλενάδες μου. Τις ακούω, με ακούνε, πιάνουμε κουβέντα. Κάνω αυτό το ημερολόγιο για να μην ξεχάσω. Για να μην ξεχάσω να παλιά. Και να μην χάσω τα καινούργια. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom).
zokaigrafo.blogspot.com
όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου: Η Σοφία γελά παρασέρνοντας κι όλο τον κόσμο
http://zokaigrafo.blogspot.com/2012/07/blog-post_1280.html
Όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου. Η Σοφία γελά παρασέρνοντας κι όλο τον κόσμο. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Γεννώ τον ίδιο μου τον εαυτό. Σημαίνει, τέλος, είμαι διπλός.". Louis Timbal - Diclaux. Πόσο αγαπώ τους ήχους. Που πρέπει να κάνω ησυχία. Για να τους ακούσω". Το αύριο ανήκει σ' αυτούς. Καθημερινές ιστορίες: χαμογελάστε παρακαλώ! Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά.
zokaigrafo.blogspot.com
όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου: Τρυφερός
http://zokaigrafo.blogspot.com/2012/07/blog-post_8851.html
Όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου. Είδα αγάπη να ξεχυλίζει απ' τα ματωμένα σου χείλη. Και λόγια είδα, ναι, και χέρια πληγωμένα να μ' ακουμπούν. Τρυφερά. Σίγουρα αυτή είναι η λέξη: Τρυφερά. Γιατί έτσι είσαι για μένα, Τρυφερός. Με τυλίγει η αγάπη Σου. Σαν παιδί θέλω να Σε τυλίξω με κορδέλα. Να παίξω με τα μαλλιά Σου,. Να κάτσω πάνω στα πόδια Σου,. Να Σ' αγκαλιάζω, να ρίχνω πίσω το κεφάλι μου. Να γελάμε, να γελάμε, να γελάμε. Κι Εσύ σοβαρός και τρυφερός. Έτσι να μ' αγαπάς, όπως κανείς άλλος. Και να Σ' αγαπώ!
zokaigrafo.blogspot.com
όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου: ονειρο(δε)πωλώ
http://zokaigrafo.blogspot.com/2012/07/blog-post_9401.html
Όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου. Έδεσα τον εαυτό μου με χρυσές κλωστές. Που τις στερέωσα με χάλκινες βελόνες. Ένας φόβος σα μαύρο συμπαγές θρανίο*. Μέσα σε έναν κίτρινο τοίχο θάβω. Ένα ένα τα όνειρά μου. Και φοβάμαι. Φοβάμαι να αρνηθώ τον κίτρινο τοίχο. Κι ο Στ., λέει "κοιτάζει ευθεία,. Λίγο δεξιά, με μικρή κλίση προς τα κάτω". Με βαρύγδουπες λέξεις επιδεικνύει τις γνώσεις του. Νοήματα". Αλλά μπορούν να νοηματοδοτήσουν και την ύπαρξη;. Κάπου θα υπάρχει ο έρωτας. Κάπου θα κρύβεται η ελευθερία. Το αύριο ανήκ...
zokaigrafo.blogspot.com
όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου: 14 Φλεβάρη
http://zokaigrafo.blogspot.com/2012/07/14.html
Όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου. Σήμερα είναι των ερωτευμένων! Άρα, ασφαλώς και θα γιορτάζω. Ερωτοχτυπημένη με τη ζωή. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Γεννώ τον ίδιο μου τον εαυτό. Σημαίνει, τέλος, είμαι διπλός.". Louis Timbal - Diclaux. Πόσο αγαπώ τους ήχους. Που πρέπει να κάνω ησυχία. Για να τους ακούσω". Το αύριο ανήκει σ' αυτούς. Καθημερινές ιστορίες: χαμογελάστε παρακαλώ!
zokaigrafo.blogspot.com
όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου: στροφές
http://zokaigrafo.blogspot.com/2013/05/blog-post.html
Όταν ψιθυρίζω τις κραυγές μου. Έκανα το γύρο της πλατείας μπόλικες φορές. Μέσα στη ζέστη παρακολουθούσα. Πως το νερό αναπηδούσε από τις βρύσες του συντριβανιού. Κι εκείνο το μεσημέρι,. Έριξα το τυχερό μου κέρμα. Στο συντριβάνι των ευχών. Όχι επειδή πιστεύω στις ευχές του νερού. Ούτε επειδή οι ευχές εξαγοράζονται. Απλά ήθελα να ακούσω τη χαρά μου να παφλάζει. Όχι, όχι δεν πάφλαζε το κέρμα μου,. Μοναχά η ελπίδα μου τραγουδούσε. Πως μια μέρα θα ακούσω τη φωνή σου. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
