sledvainy.ru
Нашыя праекты | Вершы пра вайну
http://www.sledvainy.ru/nashyya-praekty
Беларускія вершы ад класікі да сучаснасці. На сайце Вы знойдзеце вершы пра каханне, якія былі напісаны беларускімі паэтамі. На сайце сабрана найбольш поўная калекцыя твораў беларускіх паэтаў, якія можна лічыць своеасаблівым помнікам загінуўшым на вайне, твораў, якія вучаць нас мужнасці, адвазе, бясстрашнасці, высокай маральнасці, шчырай адданасці Айчыне, змаганню за мір і справядлівасці на ўсёй планеце. Таварыш, ты веруеш у светлую камуністычную будучыню? Ты памятаеш заветы таварыша Леніна? На сайце Вы м...
sledvainy.ru
дзеці | Вершы пра вайну
http://www.sledvainy.ru/metki/dzetsi
Можна боль заглушыць і суцішыць вялікае гора, Можна жыць у разлуцы, далёка ад родных прастораў, Аднаго не забыць, аднаго у душы не закрэсліць Гэта нашу нянавісць, якую праз бой мы пранеслі. Тут спалучана ўсё: ярасць грому і гнеў бліскавіцы, I найлепшыя мары, і сны, і празрыстасць крыніцы. Ты, нян. Дзесьці жаўра ў небе цінькае. Дзесьці жаўра ў небе цінькае,. Я ж у смерці на краю. З прагавітымі вачыма,. Як галодныя гракі,. Дзеці, родам з той, Айчыннай,. У полі лушчаць каласкі. Кладу руку на галаву дзіцяці.
yakubkolas.ru
З Рабіндраната Тагора | Вершы | Якуб Колас | Паэтычная старонка
http://www.yakubkolas.ru/z-rabindranata-tagora
Шапнуў ён: Мілая, ну глянь, хоць разік глянь! Яму з дакорам я прамовіла: Адстань! А ён са мной астаўся. За рукі ўзяў мяне, у вочы мне зірнуў. Пакінь! Сказала я. Ён вокам не змаргнуў I толькі пасміхаўся. Да вуха мне прыпаў, крануўшыся шчакі. Абурана сказала я: Ах, стыд які! Ды стыд яму не стаўся. Ён кветачкаю мне аздобіў валасы. Якая ж мне карысць ад гэтае красы? I тут ён не крануўся. I зняўшы мой вянок, пайшоў ад мяне проч. Я плачу, думаю аб ім і дзень, і ноч Ах, хай бы ён вярнуўся! 1 неделя 6 дней назад.
baradulin.ru
Дарадца высокі | Вершы | Рыгор Барадулін
http://www.baradulin.ru/daradtsa-vysoki
Дарадца высокі, святы Езафаце,. Зірні на спаганены край,. Адчуй сябе ў кожнай душы,. Як на свяце,. У любасць да бліжніх. Малітваю шчырай жывуць уніяты,. Здымі з крывічоў багавейных пракляцце,. Хай зоркі адлічваюць час. Заступнік пакутны, святы Езафаце,. Напомні нябёсам пра нас. На Ваш сайт, пiшыце ў. Чалавек не ўзнікае так. Чалавек не ўзнікае так. Ён збываецца, адбываецца. Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не знікае так,. Бы ў кішэні вякоў пятак. Ён сціраецца аб дарогі,. Разбіваецца аб адчаі,. Д’яблу не ...
baradulin.ru
Вершы | Рыгор Барадулін
http://www.baradulin.ru/materyyaly/vershy
Чалавек не ўзнікае так. Цётцы (У стогадовы юбілей). Памяці айца Яна Матусевіча. Перапляліся промені й вужы. Унія ў душы рунеюць зоры. Анёл, які на лютні грае. Устаўшы з пасцелі, як з дамавіны. Веру ў адзінага Бога Айца. Багародзіца, Вечнадзева Марыя. Хай сабе ён і ворагаў. На даланях у рэкаў. Горы ўгарбелі, мір несучы. Зацякаюць ногі ў вады. Зімой завірухі ідуць у попрадкі. Не ўзвышэнне сябе самога. Песня над песнямі Саламонава. Вяртанне з Вушачы 30 сакавіка 1985 года. Я да цябе хачу ляцець як снег.
baradulin.ru
Вітаем Вас на паэтычнай старонцы Рыгора Барадуліна | Іншае | Рыгор Барадулін
http://www.baradulin.ru/vitaem-vas-na-paetychnai-staro
Вітаем Вас на паэтычнай старонцы Рыгора Барадуліна. Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём. Штогодна, штогадзінна, штохвілінна,. Твой кожны дзень,. Лічы сваім найбольшым адкрыццём,. Ты з дрэва часу. Штодня вядзі з самім сабою бой,. Каб клопаты цябе не пахавалі,. З ракі ўсёзабыцця намерам хвалі. Старайся не ў дзяльбе,. А ў малацьбе,. Каб вымалаціць з цемрачы праменне. Ва ўсмешцы на ілбе,. Каб недзе ўспомніла жыццё цябе,. На Ваш сайт, пiшыце ў. Чалавек не ўзнікае так. Чалавек не ўзнікае так. Што вочы мае,.
baradulin.ru
Ісціме... | Вершы | Рыгор Барадулін
http://www.baradulin.ru/іstsime
Айцу Аляксандру Надсану Ажно маладзеюць сцены старыя, Лягчэе з адвечнай скрухай кулёк. Трымае Сына Дзева Марыя, А ў Немаўляці ў руцэ Васілёк. У ціхай свячыцы святая праца, Што свенціць свет Незямным святлом. Святло разгарыцца, Каб мог спрачацца Наш дух вячысты З вачыстым злом. Полымнакрыла б’ецца трывога Нікім не спалоханым матыльком. Душа беларуская йсціме Да Бога З нябеснаю свечкаю З васільком. На Ваш сайт, пiшыце ў. Чалавек не ўзнікае так. Чалавек не ўзнікае так. Ён збываецца, адбываецца. Што вочы мае,.
baradulin.ru
У перамоўклым садзе | Вершы | Рыгор Барадулін
http://www.baradulin.ru/u-peramouklym-sadze
Трэба дома бываць частей. Памяці Алеся Адамовіча У перамоўклым садзе ў разварушшы Спадаюць яблыкі, Нібы гады. Ці можа гэта праведныя душы Свае шукаюць босыя сляды. Каму распавядзе Глухая градка, Як у зямлі, Паслушлівай лясам, Нібы ў халодным яблыку Зярнятка, Спіць гаспадар, I сад старэе сам. Вяртанне з Вушачы 30 сакавіка 1985 года. Трэба дома бываць часцей. Жыў на хутары кот Мірон. На Ваш сайт, пiшыце ў. Чалавек не ўзнікае так. Чалавек не ўзнікае так. Ён збываецца, адбываецца. Ад якога свет адбіваецца.
sledvainy.ru
Вітаем Вас на сайце беларускай ваеннай паэзіі | Вершы пра вайну
http://www.sledvainy.ru/vitaem-vas-na-saitse-belaruskai-vaennai-paezii
Вітаем Вас на сайце беларускай ваеннай паэзіі. Вітаем Вас на сайце, якi прысвечаны беларускай ваеннай паэзіі. Імкнучыся замацаваць у народнай памяці трагедыю вайны, мы пастараліся сабраць на нашым сайце найбольш поўную калекцыю твораў беларускіх паэтаў, якія можна лічыць своеасаблівым помнікам загінуўшым на вайне, твораў, якія вучаць нас мужнасці, адвазе, бясстрашнасці, высокай маральнасці, шчырай адданасці Айчыне, змаганню за мір і справядлівасць на ўсёй планеце. На Ваш сайт, пiшыце ў.
charnobyl.ru
Проза | Чорны вецер. Чарнобыль у беларускай паэзіі і прозе
http://www.charnobyl.ru/category/proza
Аромат и горечь полыни. Когда-то давно мне рассказывали о Хиросиме и Нагасаки, о том, как погибал человек, а тень оставалась, как умирало в страшных муках все живое в адском огне ядерных бомб. Я понимала, что это ужасно, понимала умом, но не сердцем. Боль японских городов казалась далекой и чужой. "Хорошо, что не у нас Хиросима", думала я. И вот случилось. Я зведаў гэты боль. Горка на чарнобыльскім Палессі. Над полем узнялася рознакаляровая вясёлка, сонейка шчодра мые цёплым вясновым дожджыкам свае промн...
